دوره 21، شماره 6 - ( 1400 )                   جلد 21 شماره 6 صفحات 111-101 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.22034/21.6.7

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
labib A, Bgheripour M H. investigation and experimental comparison of geogrid and gridanchor pullout resitance for sandy soil. MCEJ 2021; 21 (6) :101-111
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-50143-fa.html
لبیب عالیه، باقری پور محمد حسین. بررسی و مقایسه آزمایشگاهی مقاومت بیرون کشش ژئوگرید و گریدانکر در خاک دانه ای. مهندسی عمران مدرس. 1400; 21 (6) :101-111

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-50143-fa.html

بررسی و مقایسه آزمایشگاهی مقاومت بیرون کشش ژئوگرید و گریدانکر در خاک دانه ای
عالیه لبیب* 1، محمد حسین باقری پور2
1- دانشگاه شهید باهنر کرمان ، al.labib610@gmail.com
2- دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده:   (1576 مشاهده)
در دهه­های اخیر، مطالعات زیادی بر روی انواع ژئوسنتتیک­ها و عملکرد آن­ها انجام شده است. در این تحقیق به بررسی رفتار اندرکنش خاک با ژئوسنتتیک گریدانکر( به­عنوان ژئوسنتتیک سه­بعدی)­، تاثیر پارامتر­های مختلف و مقایسه عملکرد آن­ با ژئوگرید(به­عنوان ژئوسنتتیک دو­بعدی) پرداخته­شده­است. باتوجه به پارامترهای درنظرگرفته شده به عنوان متغیر برای هرنوع سیستم مسلح کننده (مانند ابعاد چشمه و مقاومت کششی برای ژئوگرید، زاویه اتصال انکر و فاصله انکر  برای گریدانکر) 50 آزمایش بیرون کشش برروی نمونه­­ها انجام شده است.
نتایج نشان داد که استفاده از گریدانکر  برای افزایش نیروی بیرون­کشش بستر نسبت به ژئوگرید تاثیر قابل توجهی دارد. تاثیر پارامترهای تنش نرمال، زاویه نصب انکر و فاصله انکر­ها از یکدیگر برعملکرد گریدانکر بررسی شده­است و مقادیر بهینه ای پیشنهادشده­است. به­طورکلی استفاده از ژئوسنتتیک سه­بعدی در تنش­های نرمال و جابجایی پایین عملکرد بهتری دارد.
واژه‌های کلیدی: ژئوسنتتیک، ژئوگرید، گریدانکر، آزمایش بیرون کشش، تسلیح
متن کامل [PDF 792 kb]   (1716 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل (کامل) | موضوع مقاله: ژئوتکنیک
دریافت: 1399/11/25 | پذیرش: 1400/2/25 | انتشار: 1400/9/10
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.