جستجو در:
مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
علیرضا باطنی1 
، دکتر مجید مرادی* 2
، دکتر مجید مرادی* 2
1- دانشکده مهندسی عمران، دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران
2- دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران ،mmoradi@ut.ac.ir
2- دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران ،
چکیده: (323 مشاهده)
در سال‌های اخیر افزایش آلاینده‌های ناشی از سوخت‌های فسیلی سبب شده‌است که استفاده از انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر از جمله باد مورد توجه قرار گیرد. بکارگیری توربین‌های بادی فراساحلی از مهمترین روش‌های استفاده از از انرژی باد است. این توربین‌ها اغلب بر روی مونوپایل قرار می‌گیرند. در سال‌های اخیر گسترش استفاده از توربین‌های فراساحلی متکی بر مونوپایل در مناطق لرزه‌خیز سبب شده است که رفتار لرزه‌ای آن‌ها مورد توجه قرار گیرد. طراحی لرزه‌ای این توربین‌ها مشابه دیگر سازه‌ها باید بر اساس زلزله‌های گذشته منطقه و متناسب با شرایط اشباع صورت گیرد. تاکنون به دلیل پژوهش‌های اندک انجام شده بر روی رفتار لرزه‌ای این توربین‌ها، تاثیر شتاب و فرکانس تحریک در طراحی آن‌ها مورد بررسی قرار نگرفته و همچنین در برخی موارد طراحی این توربین ها مشابه طراحی در شرایط خشک صورت می‌گیرد. در این پژوهش با انجام 9 آزمایش بر روی نمونه‌های ساخته شده در دستگاه میز لرزه (g1) و اعمال شتاب و فرکانس تحریک متفاوت در هر یک از شرایط خشک و اشباع، به بررسی اثر شتاب و فرکانس تحریک بر رفتار لرزه‌ای توربین‌های بادی فراساحلی پرداخته شده و رفتار آن‌ها در حالت خشک و اشباع نیز با یکدیگر مقایسه شده است. مطابق با نتایج حاصل از این پژوهش رفتار توربین‌ها در صورت وقوع پدیده تشدید در بحرانی‌ترین حالت قرار داشته و همواره رفتار لرزه‌ای این توربین‌ها در حالت اشباع، بحرانی‌تر از حالت خشک است و هرچه فرکانس تحریک کمتر باشد، رفتار توربین در شرایط اشباع و خشک متفاوت‌تر می‌شود. همچنین با افزایش شتاب تحریک و کاهش فرکانس تحریک، مقدار حداکثر شتاب روسازه و جابه‌جایی حداکثر و ماندگار توربین افزایش می‌یابد که نشان دهنده رفتار بحرانی‌تر این سازه‌ها است.
واژه‌های کلیدی: توربین بادی فراساحلی، رفتار لرزه‌ای، میز لرزه (g1)، شتاب و فرکانس تحریک، شرایط اشباع و خشک.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |