دوره 24، شماره 4 - ( 1403 )                   جلد 24 شماره 4 صفحات 20-7 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zahmatkeshan M, samimi K. Feasibility of local mixing plan using the country's potential resources for durability and sustainable development (case study - Mashhad airport apron). MCEJ 2024; 24 (4) :7-20
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-71858-fa.html
زحمتکشان محمدرضا، صمیمی کیانوش. امکان سنجی طرح اختلاط بومی با استفاده از منابع بالقوه کشور به منظور دوام و توسعه پایدار (مطالعه موردی – اپرون فرودگاه مشهد). مهندسی عمران مدرس. 1403; 24 (4) :7-20

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-71858-fa.html

امکان سنجی طرح اختلاط بومی با استفاده از منابع بالقوه کشور به منظور دوام و توسعه پایدار (مطالعه موردی – اپرون فرودگاه مشهد)
محمدرضا زحمتکشان1 ، کیانوش صمیمی* 2
1- مدیر کل عمران و توسعه فرودگاهها، ﺷﺮﻛﺖ ﻓﺮودﮔﺎه ﻫﺎ و ﻧﺎوﺑﺮی ﻫﻮاﻳﻲ اﻳﺮان، تهران، ایران.
2- استادیار، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی ، تهران ، ایران. ، K_samimi@sbu.ac.ir
چکیده:   (445 مشاهده)
طرح اختلاط بومی بتن رویکرد نوینی است که به ‌عنوان راهکار اقتصادی به‌منظور توسعه پایدار بسیاری از زیربناهای عمرانی در جهان مورد توجه قرار گرفته است. برای این منظور در این مقاله، یک روش کاربردی و اجرایی جهت افزایش کارایی و عمر روسازی‌های بتنی فرودگاه مشهد با استفاده از منابع معدنی بالقوه و نیز به حداقل رساندن هزینه‌های نگهداری معرفی شده است. در این مطالعه، 8 طرح اختلاط بتن با سنگدانه های دو معدن محلی مهریزی و رضایی نسبت به فرودگاه مشهد تهیه و سپس خواص مکانیکی و رفتار دوامی کلیه مخلوط ها جهت ارائه طرح اختلاط بهینه بومی انجام شد. نتایج نشان داد که با افزدون الیاف پلی پروپیلن به نمونه های حاوی میکروسیلیس، مقاومت خمشی نمونه های بتنی تا میزان 8.7 مگاپاسکال افزایش یافت. بر اساس نتایج، نمونه های بتنی حاوی سنگدانه های مهریزی در مقایسه با بتن های ساخته شده از سنگدانه‌های معدن رضایی عملکرد بهتری از لحاظ رفتار مکانیکی و دوامی نشان دادند. همچنین در بین مخلوط های معدن مهریزی، طرح اختلاط حاوی الیاف پلی پروپیلن و 7 درصد جایگزینی میکروسیلیس ازنا با سیمان به مراتب مقاومت و دوام بالاتری نسبت به دیگر نمونه ها را از خود نشان دادند. به نحوی که میزان بهبود مقاومت فشاری، مقاومت در برابر تهاجم یون کلر، پدیده ذوب و یخ و واکنش های قلیایی سیلیسی در مقایسه با نمونه شاهد پس از پایان دوره هریک آزمایش‌های مذکور به ترتیب برابر با 81/22%، 418%، 400% و 31/189% گردیده است. لذا بر اساس نتایج مذکور طرح اختلاط بومی با استفاده از مصالح معدن مهریزی جهت استفاده در اپرون فرودگاه مشهد پیشنهاد می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: الیاف پلی پروپیلن، روسازی بتنی، دوام، طرح اختلاط بهینه، میکروسیلیس.
متن کامل [PDF 642 kb]   (280 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل (کامل) | موضوع مقاله: مهندسی عمران و سازه
دریافت: 1402/7/13 | پذیرش: 1403/1/28 | انتشار: 1403/7/10
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.