دوره 18، شماره 6 - ( 1397 )                   جلد 18 شماره 6 صفحات 192-181 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Farmani S, Ghaeini-Hessaroeyeh M, Hamzehei-Javaran S. Reformulating the Finite Element Method Based on Complex Fourier Elements in increasing the solution accuracy of the Navier-Stokes and Laplace Equations. MCEJ 2018; 18 (6) :181-192
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-20993-fa.html
فرمانی ساجده، قائینی حصاروئیه مهناز، حمزۀ جواران صالح. باز‌فرمول‌بندی روش اجزاء محدود مبتنی بر المان‌های مختلط فوریه در افزایش دقت حل معادلات ناویر-استوکس و لاپلاس. مهندسی عمران مدرس. 1397; 18 (6) :181-192

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-20993-fa.html


1- دانشگاه شهید باهنر کرمان
2- دانشگاه شهید باهنر کرمان ، mghaeini@uk.ac.ir
چکیده:   (5420 مشاهده)
در این مقاله به حل معادلات ناویر-استوکس و لاپلاس با روش اجزاء محدود مبتنی بر المان­های مختلط فوریه پرداخته شده است. توابع انترپولاسیون پیشنهادی با استفاده از غنی­سازی توابع پایه­ی شعاعی مختلط فوریه به شکل  حاصل شده­اند. توابع حاضر شامل خصوصیات توابع پایه­ی شعاعی حقیقی فوریه و گوسی می­باشند. این خصوصیات مفید باعث توانایی بسیار بالای روش پیشنهاد شده می­شود. از جمله مزیت توابع شکل پیشنهادی می­توان به دارا بودن همزمان میدان توابع مثلثاتی، نمایی و چند جمله ای اشاره کرد؛ در حالیکه توابع کلاسیک لاگرانژ تنها میدان توابع چند جمله­ای را اغنا می­کنند. چند مثال معیار عددی در رابطه با کاربرد توابع پیشنهادی در روش اجزاء محدود برای حل معادلات ناویر-استوکس و لاپلاس مورد استفاده قرار گرفته است. برای نشان دادن کارایی و دقت روش حاضر، نتایج روش پیشنهادی با نتایج حاصل از توابع کلاسیک و همچنین حل تحلیلی مقایسه شده است. نتایج این مقایسه ها حاکی از دقت بسیار بالاتر روش پیشنهادی می­باشد.
متن کامل [PDF 868 kb]   (3274 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل (کامل) | موضوع مقاله: سازههای هیدرولیک
دریافت: 1397/2/28 | پذیرش: 1397/9/13 | انتشار: 1397/12/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.