دوره 11، شماره 1 - ( 1390 )                   جلد 11 شماره 1 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

alavi S, SAFFARZADEH M, Nadimi N, MAMDOOHI A. Applying Time-to-Collision to Enhance the Coefficient of Determination for GHR Car-Following Model in Deceleration Mode. MCEJ 2011; 11 (1)
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-8753-fa.html
ناصر علوی سید صابر، صفارزاده محمود، ندیمی نوید، ممدوحی امیر رضا. استفاده از شاخص زمان تا تصادف برای بهبود برازش مدل تعقیب خودروی GHR در حالت شتاب منفی. مهندسی عمران مدرس. 1390; 11 (1)

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-8753-fa.html


چکیده:   (6161 مشاهده)
چکیده- مدل های تعقیب خودرو در مطالعات مختلف از جمله: تحلیل ظرفیت، تحقیقات ایمنی، شبیه سازی جریان ترافیک و توسعه سیستم های کنترل خودکار خودروها کاربرد دارند. در طول شش دهه اخیر، مدل های تعقیب خودرو توسعه زیادی یافته که است. محرک در این مدل، اختلاف سرعت دو خودروی درگیر در GHR معروف ترین مدل تعقیب خودروی محرک- محور، مدل فرایند تعقیب خودرو است که در این مقاله، پیشنهاد جایگزینی آن با شاخص زمان تا تصادف در موقعیت شتاب منفی به عنوان NGSIM پروژه I- عاملی گویاتر ارائه می شود. برای مقایسه ی مدل پیشنهادی با مدل پایه از داده های واقعی جریان ترافیک آزادراه 80 با تعیین زمان واکنش لحظه ای برای هر راننده در طول فرایند تعقیب NGSIM استفاده می شود. انتخاب نمونه مناسب از داده های پروژه 0 در حالت پایه به / از 233 (R خودرو انجام می شود. نتایج مدل سازی در دو حالت مختلف حاکی از افزایش ضریب تعیین مدل ( 2 0/631 در مدل پیشنهادی است. هم چنین نتیجه تحلیل روندگرای براورد- مشاهده برای اعتبارسنجی مدل پیشنهادی (با ضریب تعیین 0/883 ) قابل قبول ارزیابی شد. نتایج نشان می دهد که در تحلیل رفتار رانندگان در مدل های تعقیب خودرو، شاخص زمان تا تصادف نسبت به متغیر اختلاف سرعت، از توضیح دهندگی بیش تری دارد.
متن کامل [PDF 914 kb]   (3470 دریافت)    

دریافت: 1389/1/12 | پذیرش: 1390/1/30 | انتشار: 1390/10/8

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.