جستجو در:
مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
احسان سعیدی1 
، آرش رزم خواه* 2، محسن کمالیان3 ، فرج اله عسکری3
، آرش رزم خواه* 2، محسن کمالیان3 ، فرج اله عسکری3
1- دانشجوی دکتری گروه مهندسی ژئوتکنیک، دانشکده فنی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- استادیار گروه مهندسی ژئوتکنیک، دانشکده فنی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ،a_razmkhah@azad.ac.ir
3- استاد پژوهشکده مهندسی ژئوتکنیک، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
2- استادیار گروه مهندسی ژئوتکنیک، دانشکده فنی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ،
3- استاد پژوهشکده مهندسی ژئوتکنیک، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
چکیده: (326 مشاهده)
یکی از مهمترین جنبه‌های مدل سازی فیزیکی در مهندسی ژئوتکنیک، قابلیت تکرار در آماده سازی بستر می باشد. روش بارش در آماده سازی بستر به دلیل ایجاد شرایط مطلوب و سرعت مدل سازی بالا، یکی از مطمئن ترین روش ها به شمار می آید. در این تحقیق روشــی جدید مبنی بر بارش متحرک پردهای با دو پرده بارش برای بازسازی نمونه بزرگ مقیاس توسعه یافته است. تاثیر پارامترهای، عرض پرده بارش، سرعت حرکت، تعداد پرده بارش و ارتفاع سقوط ذرات بر درصد تراکم نسبی و شدت بارش با آزمایش بر روی ماسـه 161 فیروزکوه مورد مطالعه قرار گرفته است. بررسی نتایج نشان داد که پارامتر متغیر تعداد پرده بارش همانند پارامترهای عرض بارش، سرعت حرکت و ارتفاع سقوط بر درصد تراکم نسبی و شدت بارش تاثیر قابل توجهی داشته و با تغییر در پارامترهای موثر، بازه گستردهای از تراکم نسبی بین 12 تا 93 درصد قابل دستیابی است. مقایسه نتایج آزمایشها یک و دو پرده بارش نشان داد که استفاده از دو پرده بارش با افزایش حجم خروجی ماسه و افزایش شدت بارش، درصد تراکم نسبی برابر با صفحه بارش تک شیار داشته و پرده های بارش بصورت مجزا عمل کرده و آماده سازی بستر را با سرعتی بالاتر امکان پذیر می نماید.
واژه‌های کلیدی: بارش در هوا، بارش متحرک پرده ای، پرده بارش، تراکم نسبی، ماسه 161 فیروزکوه، مدل سازی فیزیکی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |