دوره 23، شماره 5 - ( 1402 )                   جلد 23 شماره 5 صفحات 138-129 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghodsian M, Sohrabzadeh Anzani1 H. Comparison Df discharge Capacity of Piano Key Weir with Ogee And Sharp Crest Weirs. MCEJ 2023; 23 (5) :129-138
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-68428-fa.html
قدسیان مسعود، سهراب زاده انزانی حسین. مقایسه آبگذری سرریز کلیدپیانویی با سرریزهای اوجی و لبه تیز. مهندسی عمران مدرس. 1402; 23 (5) :129-138

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-68428-fa.html


1- دانشگاه صنعتی اصفهان ، ghods@modares.ac.ir
2- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده:   (973 مشاهده)
یکی از مهم­ترین تأثیرات تغییرات آب و هوایی وقوع سیلاب­های ناگهانی است. ازآنجاکه حفظ سلامت سدها هنگام سیلاب ضروری می­باشد، لذا وجود سرریز مناسب در سدها امری غیرقابل‌انکار می­باشد. درواقع سرریزها وظیفه­ی انتقال آب از مخزن سد به پائین­دست را بر عهده دارند. در بین سرریزهای موجود، سرریز کلیدپیانویی جدیدترین سرریز می­باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی آبگذری سرریز کلیدپیانویی و مقایسه­ی آن با سرریز لبه­تیز و سرریز اوجی ­می­باشد. جهت بررسی این موضوع، آزمایش­ها در آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه تربیت مدرس تهران در فلومی به ابعاد ۱۰ ×۰٫۷۵×۰٫۹  متر بر روی سرریز کلیدپیانویی مستطیلی صورت گرفت. نتایج نشان داد متوسط ضریب آبگذری سرریز کلیدپیانویی ۰٫۴ و  بیشترین میزان  آن ۰٫۵۵ می­باشد که با افزایش بار آبی روی سرریز از مقدار آن کاسته شده و به مقدار ۰٫۳ میل می­کند. آبگذری سرریز کلیدپیانویی به‌طور متوسط ۲٫۵ برابر آبگذری سرریز اوجی می­باشد. این میزان برای آبگذری سرریز کلیدپیانویی نسبت به آبگذری سرریز اوجی ۳ می­باشد. محاسبات نشان داد متوسط استهلاک انرژی سرریز کلید­پیانویی نیز حدود ۰٫۳ می­باشد.
متن کامل [PDF 1228 kb]   (463 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل (کامل) | موضوع مقاله: سازههای هیدرولیک
دریافت: 1402/1/21 | پذیرش: 1402/3/31 | انتشار: 1402/8/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.