آگاهی از میزان حساسیت نتایج خروجی مدل
های شبیهسازی، نسبت به پارامترهای ورودی، برای توسعه و بکارگیری این مدلها بسیار مهم می
باشد و منجر به درک بهتر و تخمین مناسب پارامترهای ورودی و کاهش عدم قطعیت
ها در شبیهسازی ها میشود. این پژوهش با هدف بررسی حساسیت نتایج خروجی مدل بارش- رواناب
SWMM نسبت به هشت پارامتر ورودی انجام شده است. براساس آنالیز حساسیت انجام شده روی پارامترهای ورودی، مشخص گردید به ترتیب درصد اراضی نفوذناپذیر
Imp%، ضریب زبری مناطق نفوذناپذیر
Nimp ، عرض معادل
W و شیب
S0 زیرحوضهها بر نتایج خروجی، بیشترین تاثیر را داشته و کم اثرترین پارامترهای ورودی، عمق ذخیره نگهداشت مناطق نفوذپذیر
Dp و ضریب زبری مانینگ
Np این مناطق میباشد. همچنین مشخص گردید تاثیر افزایش چهار پارامتر ورودی، درصد اراضی نفوذناپذیر
Imp% ، عرض معادل
W ، شیب زیرحوضهها
S0 و شماره منحنی
CN بر نتایج خروجی، روندی افزایشی دارد و عکس العمل نتایج خروجی نسبت به افزایش سایر پارامترها همچون ضریب زبری مانینگ
Nimpو عمق ذخیره نگهداشت مناطق نفوذناپذیر
Dimp کاهشی میباشد. از طرفی با محاسبه اندیس حساسیت (
I)، مشخص گردید، حساسیت دبی بیشینه سیلاب، حجم رواناب و عمق رواناب برای درصد اراضی نفوذناپذیر
Imp% ، عرض معادل
W زیرحوضهها و شماره منحنی
CN تلفات نفوذ درحوضههای کوهستانی نسبت به حوضههای شهری منطقه مورد مطالعه بیشتر میباشد که دلیل آن را می
توان درصد مساحت بیشتر حوضه
های کوهستانی (84 درصد) نسبت به حوضههای شهری (16 درصد) در این منطقه دانست. از طرفی دیگر نتایج نشان داد با افزایش 10 درصدی مناطق نفوذناپذیر
Imp% ، 5 درصد دبی بیشینه رواناب، 79/7 درصد حجم رواناب و 5 درصد عمق رواناب، افزایش مییابد همچنین با کاهش 10 درصدی ضریب زبری مناطق نفوذناپذیر
Nimp ، 4 درصد دبی بیشینه رواناب، 7/1 درصد حجم رواناب و 3 درصد عمق رواناب در نقطه خروجی حوضه آبریز، افزایش مییابد. با مشخص شدن میزان حساسیت پارامترهای ورودی، مدل
SWMM با کمک دادههای واقعی، ایستگاه هواشناسی شمال تهران و ایستگاه هیدرومتری مقصودبیک، با سه رویداد بارندگی مورد واسنجی و با دو رویداد دیگر مورد صحت سنجی قرار گرفت. در مقایسه نتایج دبیهای مشاهداتی و محاسباتی، هیدروگراف خروجی از حوضه آبریز زرگنده، میزان
RMSE برای وقایع اول تا پنجم به ترتیب 05/0، 22/0، 39/0، 37/0 و 16/0 و ضریب
NSC برابر با 91/0، 94/0، 93/0، 9/0 و 94/0 بدست آمد همچنین میزان درصد خطای نسبی %
REبرای اکثر رویدادها کمتر از
درصد و میزان درصد خطای نسبی مطلق %
ARE کمتر از 20 درصد میباشد که همه این موارد، نشانگر کالیبراسیون مناسب مدل است. براساس نتایج این تحقیق مشخص شد که گسترش روز افزون مساحت شهرها و افزایش سطوح نفوذناپذیر و کاهش ضریب زبری این اراضی، عامل افزایش بیشینه سیلاب و حجم روانابهای شهری میباشد که عدم کنترل و مدیریت آن میتواند خطرات جانی و مالی را برای ساکنین این مناطق به همراه آورد. نتایج این تحقیق میتواند برای مدلسازیهای آتی در منطقه شمال شهر تهران و سایر مناطقی که از نظر خصوصیات هیدرولیکی و فیزیوگرافی، مشابه این حوضه آبریز میباشند، مفید واقع گردد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل (کامل) |
موضوع مقاله:
آب دریافت: 1399/5/1 | پذیرش: 1399/10/30 | انتشار: 1400/8/10