دوره 18، شماره 4 - ( 1397 )                   جلد 18 شماره 4 صفحات 24-15 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Elhami O, Abdoli N. Estimation of Diagrid Structures Response Factor. MCEJ 2018; 18 (4) :15-24
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-15551-fa.html
الهامی امید، عبدلی نادر. تخمین ضریب رفتار سازه های شبکه قطری. مهندسی عمران مدرس. 1397; 18 (4) :15-24

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-15551-fa.html


1- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی سازه، دانشکده عمران، دانشگاه یزد، یزد، ایران
2- عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه یزد، یزد، ایران
چکیده:   (9531 مشاهده)
مروزه با توجه به رشد روز افزون جمعیت و نیاز به فضا جهت سکونت، اشتغال و انجام امور دیگر و از طرفی کمبود زمین ها و منابع طبیعی، محققین و مهندسین، سازههای بلند را به عنوان راهکاری برای پاسخ به این نیاز بشر ارائه نموده اند. در دهه های اخیر، با توجه به افزایش اهمیت زیبایی سازه های بلند علاوه بر کارایی سازه ای آن ها، سیستم سازهای شبکه قطری معرفی گردید. در بررسی عملکرد لرزهای سازه ها، یکی از مهمترین پارامترهایی که تحلیلهای خطی را به غیرخطی مرتبط کرده و قابلیت جذب انرژی سازه را بیان میکند، ضریب رفتار میباشد. در این مقاله، 5 مدل سازه 3 بعدی شبکه قطری شامل 3 مدل 36 طبقه ای با زوایای اعضای مورب 2/50، 4/67 و 5/74 درجه و 1 مدل 50 طبقه با زاویه‌ی 4/67 درجه و 1 مدل 60 طبقه با زاویه 4/67 درجه، در نظر گرفته شد و ضمن تخمین ضریب رفتار این مدل ها با استفاده از روش استاتیکی غیرخطی، تاثیر تغییر زاویه ی شبکه ی شبکه قطری و نیز تعداد طبقات بر ضریب رفتار این مدل ها بررسی شده است. بر مبنای نتایج بدست آمده، ضریب رفتار 22/3 برای این نوع سازه ها با زاویه ی بهینه ی 4/67 درجه برای اعضای مورب تا 50 طبقه یا 180 متر پیشنهاد می شود و ملاحظه شد که با افزایش زاویه ی شبکه ی شبکه قطری ضریب رفتار افزایش و با افزایش طبقات نیز این پارامتر افزایش می یابد.
متن کامل [PDF 1105 kb]   (4025 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله اصلی | موضوع مقاله: زلزله
دریافت: 1395/11/29 | انتشار: 1397/8/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.