در تحلیل جریان شکست سد عموماً فرض شده است که دیواره شکست عمود بر تکیه­گاه می­باشد، از طرفی بخاطر شرایط پایداری به­ ویژه در سدهای بتنی قوسی دیواره­های سد معمولاً بر تکیه­گاه عمود نیستند. این انحراف از حالت نرمال به دلیل تغییر حجم مخزن و الگوی جریان در داخل سد می­تواند بر هیدرولیک جریان ناشی از شکست سد تاثیر گذار باشد که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور معادلات حاکم بر آب­های کم­عمق در مختصات منحنی­الخط به روش عددی تفاضل محدود صریح منفصل شدند. به منظور پایداری بیشتر به صورت همزمان از الگوریتم­های پرش قورباغه و لکس بر روی شبکه جابه­جا شده استفاده گردید. با استفاده از داده­های اندازه­گیری و تحلیلی سایر محققین، توانایی مدل در شبیه­سازی شکست ایده­آل در حالت­های مختلف بررسی شد و نشان داده شد که مدل در تمام موارد با ارائه نتایج قابل قبول، مشخصات جریان را شبیه­سازی می­نماید. پس از اعتبار سنجی مدل تاثیر زاویه دیواره سد با تکیه­گاه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مدل نشان داد با افزایش انحراف دیواره شکست از حالت نرمال مقدار دبی اوج و اشل حداکثر، کاهش یافته است به گونه­ای که به ازای انحراف 5/2، 5، 5/7 و 10 درصد مقدار دبی اوج به ترتیب 5/3، 1/6، 2/9 و 11 درصد و نیز اشل حداکثر به ترتیب 2، 6، 9 و 12 درصد کاهش یافته است.
 
 

واژه‌های کلیدی: شکست سد، روش عددی پرش قورباغه و لکس، مختصات منحنی الخط، زاویه دیواره سد با تکیه‌گاه.

متن کامل [PDF 1463 kb]   (1107 دریافت)