به منظور در نظر گرفتن تاثیر اتصال در تحلیل سازه، رفتار واقعی آنها باید تحت بارگذاری های ترکیبی بررسی شود. در شبکه های دو لایه که مرسوم ترین عضو خانواده سازه های فضاکار هستند، نیروهای محوری نقش کلیدی را ایفا می کنند. در مطالعه حاضر به کمک روش اجزای محدود سه بعدی، اثرات نیروی فشاری و نیروی برشی و لنگر خمشی روی اتصال مرو و میزان دخالت اعضا در سهیم بودن تحمل بار بررسی شده است. رابطه نیرو- تغییر مکان و لنگر خمشی- دوران برای سیستم اتصال مرو تحت بارگذاری فشاری، کششی و لنگر خمشی تعیین شد. نتایج بدست آمده از شبیه سازی المان محدود با نتایج آزمایش تجربی تطبیق بسیار مناسبی دارد. همچنین مشخص گردید که در هر دو حالت بارگذاری فشاری و کششی، عضو گوی زودتر وارد مرحله پلاستیک می شود و نیز نیروی محوری فشاری، سختی خمشی اولیه ی اتصال را افزایش می دهد و لنگر خمشی الاستیک با افزایش نیروی فشاری، کاهش می دهد.

واژه‌های کلیدی: اتصال مرو، اجزای محدود، رابطه لنگر خمشی-دوران، رابطه نیرو-تغییر مکان

متن کامل [PDF 1051 kb]   (2892 دریافت)