---

در اثر زیان‌های تجمعی ناشی از بارهای رفت و برگشتی (پدیده خستگی کم‌چرخه)، نیاز شکل‌پذیری سازه‌ها در برابر زلزله‌های شدید افزایش می‌یابد. به همین دلیل، در طراحی سازه‌ها، ظرفیت شکل‌پذیری سازه‌ها، کمتر از حالت معمول در نظر گرفته ‌می‌شود. در این تحقیق، تاثیر خستگی کم‌چرخه بر ظرفیت شکل‌پذیری سازه‌ها، مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور هفت شتاب‌نگاشت مربوط به حرکت افقی زمین در خاک نوع ۲ انتخاب شد. این شتاب‌نگاشت‌ها، به سیستم یک درجه آزادی با مدل‌های مختلف بار-تغییرشکل، اعمال شد و نیازهای شکل‌پذیری در برابر آن‌ها تعیین شد. برای بررسی تاثیر خستگی کم‌چرخه، مدل‌های مختلف آسیب برای پدیده خستگی در نظر گرفته شد و ضریب شکل‌پذیری متناسب با آن‌ها تعیین شد. این مدل‌ها بر پایه تغییرمکان ماکزیمم، اتلاف انرژی ماکزیمم و ترکیب تغییرمکان ماکزیمم و اتلاف انرژی ماکزیمم استوار می‌باشند. تغییرات ضریب شکل‌پذیری بر حسب پارامتر که تابعی از انرژی چرخه‌ای، تغییرمکان ماکزیمم و فرکانس طبیعی است بیان گردید و رابطه‌ای برای آن ارائه شد. نتایج نشان می‌دهد که پارامتر در تمام طول بازه‌ی زمان تناوب، نسبتا پایدار و تقریبا برابر ۹/۰ است.