جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای تیرورق های Iشکل خمیده در پلان
امیرسامان افشین فر، جعفر عسگری مارنانی، سیدمهدی زهرایی،
دوره ۲۲، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
تیرورق هایی که در پل ها مورد استفاده قرار گرفته است معمولا دارای جانی عمیق و نسبتا لاغرمی باشند،نتیجتا،کمانش جان یکی از فاکتور های مهم در طراحی اینگونه تیرورق ها می باشد.زمانیکه حالت حدی کمانش جان بر طراحی حاکم شود،از سخت کننده های طولی و عرضی به منظور افزایش مقاومت مقطع استفاده می شود.محل قرار گیری سخت کننده ها در تیرورق های صاف تحت مطالعات گسترده ای قرار گرفته است،که منجر به ارائه موثرترین محل قرار گیری برای سخت کننده های طولی و عرضی شده است.مطالعات درزمینه تیرورق های خمیده در پلان به گستردگی آنچه که در رابطه با تیرورق های صاف صورت گرفته ،نمی باشد.بویژه در حالتیکه سخت کننده های طولی در مقطع نامتقارن مد نظر است.این پژوهش به بررسی محل بهینه سخت کننده طولی در تیرورق های خمیده در پلان با مقطعی نامتقارن(بال فشاری بزرگتر از بال کششی)،تحت دهانه ای با تکیه گاه های ساده باتنش تسلیم۵۰ ksi (۳۴۵ Mpa)می پردازد.از مطالعات پارامتریک برای انتخاب محدوده های لاغری مقطع و شعاع انحناء تیرورق استفاده شد.تیرورق تحت بارگذاری با خمش زیاد و برش کم قرار گرفت.در انتها نیز توصیه هایی ارائه شد که به اختصار شامل موارد ذیل می شود: قرار گیری سخت کننده طولی در فواصل D/۴,D/۵,D/۶از بال فشاری می تواند کمانش خمشی جان را کنترل کند.این رخداد بیانگر لزوم مد نظر قرار دادن اثر ابعاد بال فشاری در بیان محل بهینه سخت کننده طولی در تیرورق های تحت خمش می باشد.
در میان محل های فوق الذکر، قرارگیری سخت کننده طولی در فاصله D/۴از بال فشاری، بهترین پاسخ برشی را در تیرورق دارد به همین منظور در این تحقیق محل بهینه سخت کننده طولی در فاصله D/۴از بال فشاری می باشد.
