---

تبدیل گاز گلخانه­ای دی­اکسیدکربن به مواد شیمیایی با ارزش افزوده که به عنوان تکنولوژی سوخت‏های خورشیدی شناخته شده است به دلیل داشتن پتانسیل رفع همزمان مشکل گرمایش جهانی و محدودیت منابع انرژی، از آغاز قرن بیست ویکم توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در همین راستا، در پژوهش حاضر فوتوکاتالیست دی­اکسیدتیتانیوم (TiO_۲) اصلاح شده با بیسموت و مس(CuBiT)، با استفاده از روش سل ژل و تلقیح مرطوب تهیه شده و به عنوان کاتالیزور در تبدیل فوتوکاتالیستی دی­­اکسیدکربن به متان تجدیدپذیر ارزیابی گردید. نتایج آنالیز­های پراش پرتو ایکس (XRD)، تصاویر میکروسکوپ الکترونی گسیل میدانی (FESEM) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)  صحت ساخت نانوذرات TiO_۲ با اندازه کریستال­های حدود ۲۰ نانومتر را تایید نمودند که با افزودن بیسموت به ساختار آن،  اندازه ذرات کوچکتر شدند. همچنین، به کمک آنالیز­ های طیف سنجی انرژی پرتو ایکس (EDX) و آنالیز  پراکندگی عناصر (Elemental mapping) مشخص شد که بیسموت و مس به  طور یکنواخت در ساختار نانوذرات وارد شده­اند. آنالیز طیف سنجی بازتاب پخشی (DRS)  نیز کوچکتر شدن گاف انرژی را در نمونه های حاوی بیسموت و مس نشان داد که موجب جذب نور در ناحیه مرئی می­شود. بعلاوه، نتایج آنالیز طیف سنجی فوتولومینسانس (PL) نیز کاهش چشمگیر نرخ بازترکیبی الکترون و حفره ها را در نانوکامپوزیت تهیه شده نشان می­دهد. نتایج آزمایش­های احیای دی­اکسیدکربن مشخص کرد که واردکردن ۳ درصد وزنی بیسموت و ۱,۵ درصد وزنی از مس در ساختار TiO_۲ میزان تولید متان را نسبت به TiO_۲ خالص تا ۶,۳ برابر افزایش خواهد یافت. این فعالیت فوق­العاده در تولید متان را می­توان به توانایی ترکیبات بیسموت در جذب و فعال­سازی مولکول‏های دی­اکسیدکربن و جداشدن موثر حاملان بار که به وسیله مس ایجاد شده است، نسبت داد. مزید بر موارد مذکور، کوچک­تر شدن اندازه ذرات در کنار افزایش سطح ویژه کاتالیست نیز نقش مثبت قابل توجی در بهبود سرعت احیای دی­اکسیدکربن داشته است.

---

---

موضوع تحقیق: در این پژوهش در ابتدا نانوذرات سیلیکا از پوسته برنج به عنوان یک منبع زیستی استخراج شدند. این نانوذرات سیلیکا متخلخل با اندازه میانگین ۴۵ نانومتر به طور موفقیت آمیزی از طریق یک روش چند مرحله­ای از پوسته برنج تهیه و با دندریمر عامل‏دار شدند و به منظور حذف یون­های کادمیوم دوظرفیتی از محلول­های آبی مورد بررسی قرار گرفتند.
روش تحقیق:  در ابتدا سدیم‏سیلیکات از پوسته برنج استخراج و به آن ستیل تری‏متیل آمونیوم برمید، هیدروکلریک  اسید و استیک اسید اضافه شد و مخلوط حاصل تحت امواج فراصوت قرار گرفت. پس از واکنش هیدروترمال، نمونه‏های جمع آوری شده کلسینه و نانوذرات سیلیکا مورد نظر سنتز شدند. سپس نانوذرات سنتزی با مولکول‏های دندریمر عامل‏دار شدند. این نانوذرات با بکارگیری روش‏های مختلف همچون طیف‏‏سنجی مادون‏قرمز تبدیل‏فوریه، آزمون وزن سنجی حرارتی، میکروسکوپ الکترونی عبوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی، اندازه­گیری سطح ویژه  و توزیع اندازه ذرات شناسایی شدند. سپس اثر زمان بر عملکرد جاذب و تأثیرات مقادیر مختلف این نانوذرات سنتزی به عنوان جاذب در حذف یون‏های کادمیوم دوظرفیتی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تأثیر زمان تماس جاذب بر میزان جذب کادمیوم و قابلیت بازیافت و استفاده مجدد از جاذب نیز مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج اصلی: نتایج نشان می‏دهد که کاهش محسوسی در عملکرد و فعالیت این نانوجاذب در جذب یون‏های فلزی بعد از ۶ بار بازیافت و استفاده مجدد مشاهده نشده است. عملکرد عالی این نانوجاذب در حذف یون‏های فلزی به دلیل تخلخل بالا، گروه‏های آمینی فعال سطحی و نسبت سطح به حجم بالاست.
 

---

در این مقاله، یک مکانیزم جدید پایدارسازی برای ربات دوچرخ دارای بازو ارائه شده است. ربات¬های دوچرخ، به دلیل آنکه دارای ‏یک مفصل غیرفعال در محل تماس چرخ¬های پایه ی متحرک خود همانند یک پاندول معکوس می¬باشند، برای حفظ تعادل نیاز به کنترل و ‏پایدارسازی به صورت دینامیکی دارند. روش کنترل تعادل این گونه ربات¬ها، با استفاده از به حرکت در آوردن ربات و کمک گرفتن از گشتاور ‏اینرسی حاصل از این حرکت می¬باشد که با محدودیت¬هایی همراه است. در مکانیزم ارائه شده، جهت برطرف نمودن چنین نقایصی، از یک چرخ عکس¬العملی استفاده شده است. به این صورت که جهت حفظ ‏تعادل از عکس¬العمل ناشی از اعمال گشتاور موتور به این چرخ استفاده می¬گردد. با بکارگیری این روش، به دلیل استقلال عملکرد این ‏زیرمجموعه از حرکت یا سکون پایه حین پایدارسازی، در عملکرد مجموعه ربات و بازوان رباتیک اخلالی ایجاد نکرده و نیز وابستگی تعادل را ‏به سطح حرکت به طور کامل حذف می¬نماید. مدل دینامیکی این مجموعه جهت شبیه¬سازی عملکرد، به صورت یک مدل تحلیلی استخراج و ‏صحه¬گذاری شده است. سیستم کنترلی مورد استفاده بر روی این مجموعه نیز در حالات کاری مختلف شبیه¬سازی شده و نتایج آن مورد ‏بحث قرار می گیرد.‏

---

رنگزاهای موجود در پساب خروجی از صنعت نساجی شامل طیف وسیعی از آلاینده ها و ترکیب سمی و سخت تجزیه پذیر بوده که سبب اختلال در محیط زیست میشود . استفاده از جاذبهایی مانند پوستههای گردو و بادام که سالانه قسمت وسیعی از ضایعات کشاورزی را شامل میشود، روشی مناسب برای تصفیه فاضلاب این صنعت است     . در این پژوهش از پوستههای زمان تماس و ،     pH استفاده شد و اثر عوامل Direct Blue ۰/۴ ) به عنوان جاذب در حذف رنگزای ۷۱ -۲/۳۸ mm) گردو و بادام دانهای معادل     pH دوز جاذب بر میزان راندمان حذف بررسی شد. بیشینه راندمان حذف رنگزای مورد نظر به وسیله ی جاذب پوسته گردو در   pH ۵۰ در مدت زمان ۴۵ دقیقه و در حضور جاذب پوسته بادام در mg/L ۰ گرم بر لیتر با غلظت اولیه رنگزا برابر / ۹ با دوز جاذب ۷۵ ۵۰     در مدت زمان ۶۰ دقیقه به ترتیب برابر ۵۵ و ۶۰ درصد به mg/L معادل ۹ با دوز جاذب ۱ گرم بر لیتر با غلظت اولیه رنگزا برابر دست آمد     . در پایان شرایط بهینه حذف رنگزا بر روی هر کدام از جاذبهای تهیه شده در آزمایشگاه و جاذبهای پودری پوسته های گردو و بادام انجام شد و نتایج حاصل با کربن فعال دانهای تجاری خریداری شده مقایسه شد     . با بررسی نتایج حاصل در زمان تعادل با مدلهای ایزوترم لانگمایر، فرندلیچ، تمکین و دوبینین     - رادوشکویچ و با توجه به بیشترین ضریب همبستگی مشخص شد که دو جاذب پوستههای گردو و بادام از مدل ایزوترم فرندلیچ و تمکین تبعیت میکنند که نشاندهنده ناهمگن بودن سطح جاذب است       . ۲۸     به mg/gr ۲۶ و mg/gr حداکثر ظرفیت جذب سطحی تک لایه کربن فعال حاصل از پوستههای گردو و بادام به ترتیب در حدود دست آمد     . سینتیک جذب سطحی دو جاذب نیز از مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم تبعیت نمود .