| سوابق | دکتر مجید لباف خانیکی، جغرافیدان انسانی است که در دانش بومی آب و چرخه‌های آبی-اجتماعی در جوامع محلی تخصص دارد، جایی که آب زیربنای پیوند پیچیده‌ای از ساختارهای اجتماعی و اقتصادی است. او تحصیلات دانشگاهی خود را با مهندسی کشاورزی برای مدرک لیسانس آغاز کرد و سپس کارشناسی ارشد و دکترای خود را در رشته جغرافیای انسانی در دانشگاه تهران، ایران، به پایان رساند. رساله دکترای او حول محور همکاری‌های آبی در جوامع سنتی کشاورزی می‌چرخد. پیش از پیوستن به دانشگاه نزوی در سپتامبر 2021، او مدرس مهمان و محقق در دانشگاه آگسبورگ آلمان بود، جایی که او یک پروژه تحقیقاتی در مورد «عدالت آبی-اجتماعی در تاریخ ایران» انجام داد و دوره‌ای در مورد «مسائل آب در خاورمیانه» تدریس کرد. او همچنین به عنوان محقق ارشد برای مرکز بین‌المللی قنات‌ها و سازه‌های هیدرولیکی تاریخی (یونسکو-ICQHS) کار کرده است. در طول دوران حرفه‌ای خود، او بیش از 20 پروژه تحقیقاتی در مورد مسائل آب در ایران، عراق، پاکستان، هند و آذربایجان انجام داده یا با آنها همکاری داشته است. او ۱۳ کتاب نوشته است که آخرین آنها، «پویایی فرهنگی آب در تمدن ایران»، آب را به عنوان عنصر محوری هویت تاریخی و پویایی فرهنگی ایران مفهوم‌سازی می‌کند. مقالات داوری‌شده توسط همکاران او در نشریاتی مانند «امنیت آب»، «مطالعات سرزمین‌های مرزی»، «مجله تاریخ آب» و غیره منتشر شده است. او در حال حاضر دو دوره آموزشی تدریس می‌کند و همزمان در حال انجام یک پروژه تحقیقاتی با عنوان «سیستم‌های افلاج و انسجام اجتماعی در عمان» است که توسط شورای تحقیقات عمان، وزارت آموزش عالی، تحقیقات و نوآوری تأمین مالی می‌شود. این پروژه به بررسی تعامل بین دسترسی به آب و سازگاری‌های تکنولوژیکی-اجتماعی در عمان می‌پردازد. در این زمینه، کاهش حجم آب‌های سطحی باعث ایجاد یک سیستم هیدرولیکی شد که تغییر قابل توجهی در سیستم‌های تولید محلی ایجاد کرد. این تحقیق با نگاهی جغرافیایی-انسان‌شناختی، پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی فناوری آبیاری را بررسی می‌کند و به ویژه بر شکل‌گیری جوامع محلی در عمان تمرکز دارد. |
