هدف از این تحقیق بررسی تاثیرات دو نوع فیلر آهکی (یکی پودر سنگ آهک و دیگری آهک هیدراته) بر مقاومت مخلوط های آسفالتی به خصوص در برابر عریان¬شدگی بوده است. در صورتی که چسبندگی قیر و مصالح سنگی کاهش یافته و یا از بین رود مخلوط آسفالتی دچار عریان شدگی و اضمحلال می¬ شود. این پدیده در صورت استفاده از سنگ¬های اسیدی و سیلیسی که دارای بارالکتریکی سطحی منفی هستند تشدید می¬شود. در این تحقیق مخلوط¬های آسفالتی با استفاده از مصالح سنگی کارخانه¬های شرق و غرب تهران و با درصدهای مختلف فیلرآهکی و آهک هیدراته تهیه شدند و طرح اختلاط بهینه آنها به روش مارشال به دست آمد. سپس مقاومت مخلوط¬های آسفالتی در برابر رطوبت و یخبندان با استفاده از آزمایش لاتمن اصلاح شده تحت استاندارد AASHTO T283 و مقاومت فشاری تحت استاندارد ASTM D1075 و با مقایسه مقاومت کششی غیر مستقیم و مقاومت فشاری نمونه¬ها در شرایط اشباع و خشک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزودن حدود 4 درصد فیلر آهکی و 1 تا 5/1 درصدآهک هیدراته به ترکیب سنگدانه¬ها نسبت مقاومت کششی نمونه¬های اشباع به نمونه¬های خشک افزایش یافته و میزان عریان¬شدگی سنگدانه¬ها در مخلوط¬ کاهش یافت. با افزایش بیش¬تر قیلر آهکی و آهک هیدراته، به دلیل سخت شدگی مخلوط آسفالتی، مقاومت نمونه¬ها در برابر رطوبت نیز دچار کاهش گردیدند.

واژه‌های کلیدی: عریان شدگی، فیلر آهکی، آهک هیدراته، مقاومت کششی غیر مستقیم، مقاومت فشاری

متن کامل [PDF 504 kb]   (6695 دریافت)