مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
سعید ملکی1 
، سید حسین مهاجری* 2، مجتبی مهرآیین3
، سید حسین مهاجری* 2، مجتبی مهرآیین3
1- گروه مهندسی عمران/ دانشگاه خوارزمی
2- گروه مهندسی عمران/ دانشگاه خوارزمی ،hossein.mohajeri@gmail.com
3- دانشگاه خوارزمی
2- گروه مهندسی عمران/ دانشگاه خوارزمی ،
3- دانشگاه خوارزمی
چکیده: (18 مشاهده)
تبخیر از مخازن میتواند به کمک دمای استخراجی از تصاویر ماهوارهای و دادههای هواشناسی اندازهگیری شده زمینی توسط روابط تجربی مشابه روش PM FAO 56 محاسبه شود. همچنین، با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی میتوان تاثیر ورودیهای مختلف را روی یک خروجی مانند تبخیر بررسی نمود. به این منظور، در این تحقیق تاثیر شاخصهای محیطی مختلف روی تبخیر با برآورد درصد اهمیت نسبی آن ها تعیین شده است. دسته اول این معیارها، شاخصهای هواشناسی منطقه میباشند که شامل سرعت باد، فشار هوا، رطوبت نسبی، تابش و دمای سطح آب مخازن میشود و دسته دوم شاخصهای پیوستگی هیدرولوژیکی را نشان میدهد. پیوستگی هیدرولوژیکی به عنوان یکی از عوامل موثر در پدیدههای هیدرولوژیکی و عناصر چرخه آب به کمک شاخص های آن یعنی شاحص طول جریان و شاخص رطوبت توپوگرافیک تعریف و بررسی میشود. در این تحقیق، اهمیت نسبی معیارهای هواشناسی و شاخصهای پیوستگی در تبخیر تخمین زده شده از چاه نیمهها در استان سیستان و بلوچستان و در شرایط هواشناسی مختلف، یعنی دورهی وزش بادهای 120 روزه و دوره عدم وزش آن و هم چنین دوره خشکسالی و ترسالی، برآورد شده است. نتایج نشان دهندهی تاثیر بالای شاخص رطوبت توپوگرافیک و شاخص طول جریان بر تبخیر می باشد. این تاثیر به نحوی است که در همهی شرایط، بیشترین درصد اهمیت نسبی متعلق به این دو شاخص میباشد. در بین معیارهای هواشناسی نیز تاثیر دمای سطح آب بیشتر از سایر معیارها می باشد. همچنین میتوان نتیجه گرفت که تاثیر شاخصهای پیوستگی روی تبخیر در دورههای ترسالی نسبت به دورههای خشکسالی 5 % ییشتر استو این در حالی است که در دوره ی وزش باد 120 روزه شاخصهای هواشناسی نسبت به شرایط عدم وزش باد 10 % تاثیر بیشتری روی تبخیر دارند. به علاوه تاثیر سرعت باد در دورههای وزش باد 120 روزه 5 % بیشتر از دورههای عدم وزش آن است.
واژه‌های کلیدی: پیوستگی هیدرولوژیکی، تبخیر، دمای سطحی آب، شبکه عصبی مصنوعی، اهمیت نسبی، بادهای 120 روزه
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |