1- دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان ، rvahdani@semnan.ac.ir
2- دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان
3- دانشجوی دکتری مهندسی عمران، دانشگاه سمنان
چکیده: (1301 مشاهده)
چهار نمونه آزمایشگاهی از اتصال میانی تیر به ستون در قاب خمشی بتنآرمه ساخته شده است. دو تفاوت اصلی بین نمونهها در مرحله ساخت شامل رده مقاومتی آرماتورها و نیمه پیشساختگی اتصال یا یکپارچگی اتصال است. دو نمونه اتصال مبنا بهصورت یکپارچه ساخته شده است و دو نمونه اتصال دیگر بهصورت نیمه پیشساخته تولید شدهاند. طرحریزی اتصالات نیمه پیشساخته به نحوی انجام شده که وصله مکانیکی مورداستفاده قرار گرفته است و به جوشکاری در محل پروژه نیاز ندارد. آزمایش تعیین مقاومت فشاری بتن و همچنین آزمایش تعیین مقاومت کششی آرماتورهای مصرفی انجام شده است. پس از ساخت و عملآوری نمونهها، بارگذاری چرخهای طبق ACI T1.1R-01 اعمال شده است. سپس با استفاده از نتایج آزمایشگاهی، پارامترهای مقاومت تسلیم، مقاومت نهایی، شکلپذیری تغییر مکانی و انرژی جذب شده در نمونهها تعیین شده و موردمطالعه قرار گرفته است. در محدوده پارامترهای متغیر و مصالح بکار رفته در این پژوهش نتیجهگیری شده است که استفاده از آرماتور با رده مقاومت بالاتر موجب افزایش مقاومت تسلیم و مقاومت نهایی نمونهها شده است بهنحویکه مقدار این افزایش مقاومت در نمونه اتصالات یکپارچه 8 درصد افزایش و در اتصالات نیمه پیشساخته 32 درصد افزایش یافته است. افزایش مقاومت آرماتورها موجب کاهش 36 درصدی شکلپذیری اتصالات یکپارچه شده است. همچنین افزایش رده مقاومت آرماتورها موجب شده است تا انرژی جذب شده در اتصالات یکپارچه 18 درصد کاهش و در اتصالات نیمه پیشساخته 15 درصد کاهش پیدا کند. در اتصالات نیمه پیشساخته، مقاومت تسلیم و مقاومت نهایی کوچکتر از اتصالات یکپارچه است. زمانی که از آرماتور رده S400 در ساخت نمونه اتصالات استفاده شود، مقاومت تسلیم و مقاومت نهایی نمونه نیمه پیشساخته 23 درصد کوچکتر و نسبت شکلپذیری 28 درصد کوچکتر از نمونه اتصال یکپارچه است. انرژی جذب شده در اتصالات نیمه پیشساخته 28 درصد کوچکتر از انرژی جذب شده در اتصالات یکپارچه است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل (کامل) |
موضوع مقاله:
زلزله دریافت: 1401/9/12 | پذیرش: 1402/3/31 | انتشار: 1402/8/10