1- دانشگاه شیراز ، gh.hamideh1987@gmail.com
2- دانشگاه شیراز
چکیده: (1621 مشاهده)
فرسایش بادی و بهتبع آن پدیده ریزگرد با وجود همه راهکارهای مقابله با آن، امری اجتنابناپذیر است. بنابراین بررسی و بکارگیری روشهای نوین جهت مقابله با این پدیده طبیعی که بیشتر منشأ فرامنطقهای دارد بایستی بیشتر موردتوجه واقع گیرد. در همین ارتباط در این پژوهش از یک روش نوین و سازگار با محیط زیست که از باکتریهای موجود در خاک به منظور بهبود خواص فیزیکی خاک استفاده میکند بهرهگرفته شده است. بنابراین از گونهای خاص باکتری با نام علمی Sporosarcina Pasteurii، با قابلیت تولید آنزیم اورهآز که موثر در فرآیند رسوب میکروبی کربنات کلسیم میباشد، به بررسی میزان مقاومت فشاری خاک در برابر فرسایش بادی پرداخته شد. در همین راستا، از یک دستگاه نفوذسنج جیبی به منظور کمیسازی میزان مقاومت فشاری خاک، و همچنین یک دستگاه تونل باد، به منظور شبیه سازی میزان فرسایش پذیری گونههای خاک در طیف وسیعی از سرعت باد (با دامنه 1-20m/s)استفاده گردید. به منظور در نظر گرفتن شرایط فیزیکی و شیمیایی خاک بر میزان بازدهی این روش، از دو گونه خاک ماسه سیلیسی با دانهبندی متفاوت و همچنین یک گونه خاک ماسهای با منشا کربناته استفاده شده است. پارامترهای مورد بررسی شامل زمانهای نگهداشت 3، 7، 14، 20 و 28 روز، تزریق مجدد محلول باکتری و سمنتاسیون با فاصله زمانی 6 روز و همچنین تأثیر شرایط محیطی بر میزان اثرگذاری باکتری در خاک میباشد. همچنین از تست SEM برای بررسی ریزساختاری خاکها قبل و بعد از بهسازی استفاده شد. نتایج حاصل از بکارگیری دستگاه نفوذسنج نشان داد که مقاومت فشاری خاک به صورت معنادار با زمان افزایش مییابد که بیشترین مقاومت در ماسه کربناته به میزان 84 kPa حاصل شد. ماسه سیلیسی با توزیع دانهبندی ریزتر مقاومت فشاری بیشتری نسبت به گونه دیگر آن نشان داد. همچنین این نتایج نشان داد که تزریق مجدد، تأثیر افزایندهای به صورت معنادار در مقاومت فشاری خاک به خصوص در ماسه سیلیسی به اندازه 190% در دوره 28 روزه دارد. نتایج حاصل از شبیهسازی میزان فرسایش در دستگاه تونل باد نشانگر عملکرد بسیار مناسب این روش در بهسازی خاک و ایجاد لایه مقاوم سطحی نسبت به فرسایش میباشد به گونهای که هیچ گونه فرسایشی در دامنه سرعتهای موجود مشاهده نگردید.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل (کامل) |
موضوع مقاله:
ژئوتکنیک دریافت: 1399/7/16 | پذیرش: 1399/12/27 | انتشار: 1401/11/10