یکی از انواع روش‌های مقاوم‌سازی ساختمانهای بتن‌مسلح، بهبود رفتار لرزه‌ای اینگونه سازه‌ها به کمک مهاربندهای فلزی می‌باشد. مهاربندهای فلزی هنگامی که تحت تاثیر تنشهای فشاری قرار می‌گیرند، دچار کمانش شده و فاقد هرگونه شکل‌پذیری می‌باشند. از اینرو، تلاشهای صورت گرفته منجر به خلق مهاربندهای نچسبیده فلزی گردید. در این مهاربندها، از کمانش اویلری هسته فولادی مرکزی توسط قرار دادن آن در یک قوطی فولادی، که با ملات پر شده، جلوگیری می‌شود. لذا در این مقاله ابتدا سازه‌های 6، 12 و 18 طبقه بتن‌مسلح بر اساس استاندارد 2800 (ویرایش دوم) طراحی شده و آنگاه بر اساس دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺑﻬﺴﺎزی ﻟﺮزه‌ای ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد (ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺷﻤﺎره 360) و ویرایش سوم استاندارد 2800 کنترل شده‌اند. در ادامه و به منظور بهبود رفتار لرزه‌ای، این ساختمان‌ها با استفاده از مهاربندهای معمولی و نوعی خاص از میراگرهای هیسترزیس تحت عنوان مهاربند نچسبیده، مورد تقویت قرار گرفته و ستون‌های قاب‌های مهاربندی‌شده در کلیه مدل‌‌ها توسط زره‌پوش بتنی تقویت شده‌اند. در مجموع 42 مدل تحلیل استاتیکی غیرخطی (بارافزون) شدند و نتایج بدست آمده مبین این نکته است که سازه‌های دارای مهاربند معمولی به دلیل کمانش مهاربند فشاری، در نسبت تغییرمکان‌های بالا دچار ضعف بوده و میزان جذب انرژی آنها در سازه های 12 و 18 طبقه حتی از سازه بدون تقویت هم کمتر می‌گردد. اما این نقیصه با بکارگیری مهاربند نچسبیده، به دلیل رفتار تقریباً یکسان در کشش و فشار و بهره‌گیری از تمام ظرفیت این نوع مهاربند‌ها، برطرف گشته و میزان جذب انرژی بالایی نسبت به سازه دارای مهاربند معمولی و سازه بدون تقویت بدست می‌آید.

واژه‌های کلیدی: مهاربند نچسبیده، مقاوم‌سازی، تحلیل بارافزون، رفتار لرزه‌ای، جذب انرژی

متن کامل [PDF 1399 kb]   (4273 دریافت)