Bashirinia M, Mamdoohi A R. Comparative Analysis of Deterministic and Stochastic Traffic Assignment Methods for Estimating the Actual Traffic Volume
Case Study: Qazvin City. MCEJ 2019; 19 (2) :27-39
URL:
http://mcej.modares.ac.ir/article-16-16057-fa.html
1- گروه برنامهریزی حملونقل، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (8434 مشاهده)
از آنجا که نتایج مدل تخصیص ترافیک، خروجی اصلی مطالعات برنامهریزی حملونقل و پایهی اصلی تصمیم گیری برای توسعههای آتی محسوب میشود، دقت برآورد این مدلها اهمیت ویژهای دارد. ولی مقایسهی این مدلها و روشهای حل آنها در برآورد احجام واقعی و مشخصات کلی عملکرد شبکه معابر کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف اصلی مقالهی حاضر تحلیل تطبیقی و کمی نتایج روشهای مختلف تخصیص ترافیک در برآورد و بازسازی احجام مشاهده شده است. فرآیند تخصیص از سادهترین روشها شامل همه یا هیچ شروع شده، با ارائهی اصول، قوانین و فرضهای مکمل نظیر واردراپ توسعه یافته و با ورود مفاهیمی نظیر منطق فازی تکامل پیدا کرده است. در این پژوهش روشهای تخصیص متنوعی نظیر همه یا هیچ، جزئی، تخصیص تصادفی، تعادل کاربر، تعادل تصادفی کاربر و بهینگی سیستم مورد بررسی قرار گرفتهاند. نتایج اجرای این روشها در مورد شبکه معابر شهر قزوین (به عنوان نمونه موردی) نشان میدهد که انواع روشهای تعادلی در برآورد شاخصهای کلان شبکه و همچنین دقت تخمین حجم تردد در کمانها، علی رغم فرضهای متنوع، تفاوت معنیداری ندارند (ضریب خوبی برازش مشاهده و برآورد حدود 88/0). ولی روشهای ساده که رابطهای بین حجم و زمان سفر در نظر نمیگیرند، به صورت محسوس نتایج متفاوتی نسبت به روشهای تعادلی ارائه میکنند (ضریب خوبی برازش حدود 70/0). با توجه به توزیع احتمال خطای برآورد حجم که دارای میانگین و انحراف معیار قابل توجهی است (حدود 20 درصد)، باید در کاربرد نتایج روشهای تخصیص دقت شود.
موضوع مقاله:
زلزله دریافت: 1396/10/16 | پذیرش: 1398/4/12 | انتشار: 1398/4/24