دوره 13، شماره 2 - ( 1392 )                   جلد 13 شماره 2 صفحات 26-17 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Babaei Zarch H, Ganjidoust H G, Ayati B. Lead Removal from Wastewater by Adsorption using Ash and Sawdust. MCEJ 2013; 13 (2) :17-26
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-12300-fa.html
بابایی زارچ حمیدرضا، گنجی‌دوست حسین، آیتی بیتا. مقایسه توانایی جاذب‌های طبیعی خاک‌اره و خاکستر در حذف سرب. مهندسی عمران مدرس. 1392; 13 (2) :17-26

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-12300-fa.html


1- دانشگاه تربیت مدرس- تهران
2- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده:   (10852 مشاهده)
  چکیده- در این پژوهش، جذب کاتیون سرب از محلول های آبی به وسیله ی دو جاذب خاک اره و خاکستر تحت شرایط ناپیوسته و پیوسته بررسی شد. در آزمایش های ناپیوسته، pH بهینه، 5 و زمان تعادل، 2 ساعت تخمین شد. نتایج آزمایش های ناپیوسته با هر دو جاذب از ایزوترم لانگمایر پیروی می­کرد. در آزمایش های پیوسته با استفاده از ستون جذب و جریان رو به بالا با دبی 3/0 لیتر بر دقیقه و زمان بهره برداری 360 دقیقه، جاذب ها به صورت ترکیبی با سه نسبت متفاوت بررسی شد. طبق آزمایش ها، راندمان جذب با گذشت نیمی از زمان، روند صعودی را از دست می­داد. همچنین نسبت بهینه خاکستر به خاک اره با مصرف خاکستر کمینه، برای سرب با غلظت اولیه 50 میلی گرم بر لیتر برابر با 1 به 6 و برای غلظت 100 میلی گرم بر لیتر برابر 1 به 4 بود و به طور کلی با افزایش غلظت اولیه سرب، نسبت خاکستر در جاذب ترکیبی بهینه، افزایش می­یافت. در هر دو سامانه، قدرت جذب سرب به وسیله ی جاذب خاکستر بیشتر از قدرت جذب به وسیله ی خاک اره بود. طبق نتایج، راندمان حذف سرب با جاذبه های ترکیبی، بیش از 98 درصد در آزمایش های ستونی و در آزمایش های ناپیوسته به ترتیب 76 و 98 درصد به وسیله ی خاک اره و خاکستر به دست آمد.
متن کامل [PDF 646 kb]   (5193 دریافت)    

دریافت: 1392/5/26 | پذیرش: 1392/2/1 | انتشار: 1392/5/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.