دوره 25، شماره 4 - ( 1404 )                   جلد 25 شماره 4 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bazregari S A, Yakhchalian M. Drift assessment of steel moment frames with masonry infills considering period elongation effects due to infill failure in damping model. MCEJ 2025; 25 (4)
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-74025-fa.html
بذرگری سید علیرضا، یخچالیان منصور. ارزیابی جابجابی نسبی قاب‌های خمشی فولادی دارای میانقاب‌های مصالح بنایی با در نظر گرفتن اثرات افزایش زمان تناوب ناشی از شکست میانقاب‌ها در مدلسازی میرایی. مهندسی عمران مدرس. 1404; 25 (4)

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-74025-fa.html

ارزیابی جابجابی نسبی قاب‌های خمشی فولادی دارای میانقاب‌های مصالح بنایی با در نظر گرفتن اثرات افزایش زمان تناوب ناشی از شکست میانقاب‌ها در مدلسازی میرایی
سید علیرضا بذرگری1 ، منصور یخچالیان* 2
1- کارشناس ارشد مهندسی زلزله، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
2- استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران ، yakhchalian@eng.ikiu.ac.ir
چکیده:   (1270 مشاهده)
در حالی که مشاهدات پس از زلزله‌ها اهمیت مدلسازی میانقاب‌ها در محاسبات سازه‌ها را نشان داده‌اند، عموما میانقاب‌ها در محاسبات سازه‌ها مدلسازی نمی‌شوند. در این مطالعه، عملکرد جابجایی نسبی قاب‌های خمشی فولادی سه و نه طبقه دارای میانقاب‌های مصالح بنایی با دو چیدمان میانقاب در همه‌ی طبقات و بدون میانقاب در طبقه‌ی اول به صورت احتمالاتی و با در نظر گرفتن عدم قطعیت رکورد به رکورد زلزله ارزیابی شد. از نرم افزار OpenSees برای مدلسازی غیرخطی سازه‌ها استفاده شد و میانقاب‌ها با دستک فشاری مدلسازی شدند. زمان تناوب سازه‌های دارای میانقاب بعد از شکست میانقاب‌ها به شدت افزایش پیدا می‌کند. برای بررسی اثرات این افزایش زمان تناوب در مدلسازی میرایی رایلی، میرایی رایلی با استفاده از روش متداول در ادبیات فنی و روش میرایی اصلاح شده مدلسازی شد، و پاسخ‌های دو روش با هم مقایسه شدند. تحلیل‌های دینامیکی افزاینده با استفاده از 78 رکورد زلزله حوزه دور انجام شدند، و نسبت حاشیه ایمنی جابجایی نسبی، منحنی‌های شکنندگی جابجایی نسبی و میانگین فراوانی سالیانه عبور از چهار سطح جابجایی نسبی 0.7، 2.5، 5 و 15 درصد، λMD، بدست آمد. نتایج نشان می‌دهند که در سطوح بالاتر جابجایی نسبی اثر مثبت میانقاب‌ها به دلیل شکست آنها کاهش می‌یابد و عدم وجود میانقاب در طبقه‌ی اول منجر به ایجاد پدیده طبقه‌ی نرم می‌شود. برای مثال، در روش میرایی اصلاح شده، در سازه سه طبقه با چیدمان میانقاب در همه‌ی طبقات، میانقاب‌ها در سطح جابجایی نسبی 0.7 درصد مقدار λMD را 43 درصد کاهش داده‌اند، اما در سطح جابجایی نسبی 15 درصد این کاهش به 19 درصد رسیده است. به علاوه، روش متداول مدلسازی میرایی در ادبیات فنی پاسخ‌ها را دست پایین برآورد می‌کند.
واژه‌های کلیدی: ارزیابی احتمالاتی، جابجایی نسبی، میانقاب مصالح بنایی، میرایی رایلی، تحلیل دینامیکی افزاینده، منحنی شکنندگی
     
نوع مقاله: پژوهشی اصیل (کامل) | موضوع مقاله: زلزله
دریافت: 1402/12/6 | پذیرش: 1403/4/20 | انتشار: 1404/2/10
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.