1- دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران آب و سازههای هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- دانشجوی دکتری مهندسی عمران آب و سازههای هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
3- استاد هیدرولیک، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. ، ghods@modares.ac.ir
چکیده: (1892 مشاهده)
سرریزهای کلیدپیانویی، تکامل یافتهی سرریزهای کنگرهای هستند که در سالهای اخیر مورد توجه بسیاری قرار گرفتهاند. با توجه به اینکه اطلاعات کمی در خصوص اتلاف انرژی در سرریزهای کلیدپیانویی وجود دارد؛ لذا این مقاله به مطالعهی آزمایشگاهی اتلاف انرژی در سرریز کلیدپیانویی ذوزنقهای نوع A میپردازد. آزمایشها با سرریز بدون پله و با پله در کلیدهای خروجی سرریز و برای دبیهای مختلف انجام شد. سه مدل سرریز با ابعاد و تعداد متفاوت پلهها در کلیدهای خروجی سرریز استفاده شد. سرریز اول با تعداد 5 پله، سرریز دوم با تعداد 10 پله و سرریز سوم با تعداد 15 پله مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در دبیهای پایین نسبت به دبیهای بیشتر، اتلاف انرژی بیشتر است. میانگین اتلاف انرژی نسبت به سرریز بدون پله، در سرریز 5 پلهای 73/15 درصد، در سرریز 10 پلهای 93/24 درصد و در سرریز 15 پلهای 52/18 درصد است. ضریب آبگذری با دو روش محاسبه و مقایسه شدند. ضریب آبگذری محاسبه شده با رابطهی انتگرالی 64/2 درصد بیشتر از ضریب آبگذری محاسبه شده با رابطهی عمومی سرریزها است. افزون بر این، ضریب آبگذری با افزایش نسبت طول تاج سرریز به عرض سرریز افزایش مییابد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل (کامل) |
موضوع مقاله:
سازههای هیدرولیک دریافت: 1401/11/11 | پذیرش: 1402/3/20 | انتشار: 1402/7/10