1- دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-سازه دانشگاه محقق اردبیلی
2- عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی استاد دانشکده ی فنی و مهندسی ، gholizad@uma.ac.ir
3- دانشجوی دکترای مهندسی عمران-سازه دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (1589 مشاهده)
روش های غیرمخرب شناسایی آسیب با پردازش داده های خروجی دریافتی از حسگرها اقدام به رصد تغییرات مشخصات دینامیکی سازه و کشف آسیب احتمالی می نمایند. ثبت و پردازش پیوسته ی داده ها و تخمین مداوم وضعیت سلامت سازه جهت آگاهی از ایمنی و سرویس دهی آن نیازمند شبکه ای از حسگرها می باشد که بهینه و هوشمندانه گزینش شده است. صرفه جویی در هزینه ی تجهیز سازه به این شبکه ی پایش بهینه در کنار کاهش خطای تشخیص خرابی، انتخاب تعداد و موقعیت نصب حسگرها را به یک مساله ی بهینه سازی از منظر اقتصادی و عملکردی مبدل نموده است. در این مطالعه با توجه به نقش کلیدی شناسایی شکل مودها در تشخیص آسیب سازه، عملکرد و دقت روش های مختلف کاهش مرتبه ی دینامیکی در انتخاب بهینه ی موقعیت نصب حسگر جهت شناسایی شکل مودها با مدل سازی خرپا و قاب خمشی دوبعدی مورد مقایسه قرار گرفته است. توابع هدف مبتنی بر معیارهای اطمینان مودال MAC، ماتریس اطلاعات فیشر FIM و قابلیت های الگوریتم بهینه سازی چندهدفه ی ازدحام ذرات MOPSO برای دستیابی به بهینه ترین تعداد و چیدمان مناسب حسگرها جهت شناسایی هر چه بهتر شکل مودهای سازه ها بکار گرفته شده و آرایش مناسب حسگرها برای اهداف شناسایی سیستم بدست آمده است. نتایج مدل سازی ها عملکرد مطلوب تر روش های SEREP و IDC را در شناسایی اشکال مودی گزارش می دهد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل (کامل) |
موضوع مقاله:
مهندسی عمران و سازه دریافت: 1400/3/21 | پذیرش: 1400/8/5 | انتشار: 1401/8/10