1- مدرس
2- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (9039 مشاهده)
روش های COMAC و نشانه آسیب (DI) که بر پایه تغییر در شکلهای مودی میباشند، در شناسایی مقطع طولی آسیبدیده در وسط دهانه عرشه پلها قادر به تشخیص مقطع طولی آسیبدیده نمیباشند و در برخی موارد مقطع عرضی آسیبدیده را نیز بدرستی تشخیص نمیدهند. در این تحقیق ابتدا ضعف روشهای ذکر شده، نشان داده میشود و سپس روشی جدید برای تشخیص آسیب در عرشه پل از طریق توسعه روشهای مذکور ارائه میشود. برای این منظور مدل عددی یک پل دو دهانه هفتاد و سه متری و مدل یک پل پنجدهانه بیست و پنج متری مورد استفاده قرار گرفته است. آسیب ایجاد شده روی عرشه پل، از طریق کاهش مدول الاستیسیته یک المان در کنار تکیهگاه پلها تعریف میگردد. نشان داده شده است که با در نظرگرفتن تنها شکلمودهای یک مقطع طولی،این روشها قادر به شناسایی مکان آسیبدیده نمیباشند و بایستی از شکلهای مودی چندین مقطع طولی استفاده شود. روش های COMAC و نشانه آسیب (DI) که بر پایه تغییر در شکلهای مودی میباشند، در شناسایی مقطع طولی آسیبدیده در وسط دهانه عرشه پلها قادر به تشخیص مقطع طولی آسیبدیده نمیباشند و در برخی موارد مقطع عرضی آسیبدیده را نیز بدرستی تشخیص نمیدهند. در این تحقیق ابتدا ضعف روشهای ذکر شده، نشان داده میشود و سپس روشی جدید برای تشخیص آسیب در عرشه پل از طریق توسعه روشهای مذکور ارائه میشود. برای این منظور مدل عددی یک پل دو دهانه هفتاد و سه متری و
نوع مقاله:
مقاله اصلی |
موضوع مقاله:
سازه دریافت: 1394/2/5 | پذیرش: 1394/8/13 | انتشار: 1394/10/1