جستجو در:
دوره 20، شماره 2 - ( 1399 )
جلد 20 شماره 2 صفحات 97-85 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yarahmadi A, Fallah Zavareh M, Zabihi Tari M. An indirect approach to estimate the drivers’ willingness to pay for speeding violations. MCEJ 2020; 20 (2) :85-97
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-35817-fa.html
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-35817-fa.html
یاراحمدی علی، فلاح‌زواره محسن، ذبیحی طاری مجید. یک رویکرد غیرمستقیم برآورد تمایل به پرداخت جرایم تخلفات سرعت در رانندگی. مهندسی عمران مدرس. 1399; 20 (2) :85-97
1- گروه مهندسی عمران، دانشگاه خوارزمی، تهران
2- استادیار گروه مهندسی عمران دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه خوارزمی تهران ایران ،m.fallah@khu.ac.ir
3- استادیار دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران-شرق
2- استادیار گروه مهندسی عمران دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه خوارزمی تهران ایران ،
3- استادیار دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران-شرق
چکیده: (2669 مشاهده)
رانندگی با سرعت زیاد از مهمترین عوامل افزایش شدت و احتمال وقوع تصادفات است. از جمله رایجترین و مؤثرترین عوامل بازدارنده در ارتکاب به تخلفات نقض مقررات سرعت مجاز، تعیین نوع و سطوح مناسب جرایم و اعمال مؤثر آنها است. با این وجود، تاکنون در مورد سطح بازدارندگی جرایم، چگونگی واکنش رانندگان نسبت به افزایش جرایم و یا اعمال مکانیزمهای جدید بازدارنده مطالعات زیادی انجام نپذیرفته است. پژوهش حاضر در زمره نخستین مطالعاتی است که در آن به مقایسه اثربخشی مکانیزمهای مختلف بازدارندگی از تخلفات نقض سرعت مجاز (شامل جریمه نقدی، نمره منفی، توقیف خودرو و محرومیت اجتماعی) پرداخته شده است. بدین منظور از یک رویکرد غیرمستقیم آنالیز انتخاب گسسته و مدلسازی لوجیت ترکیبی برای محاسبه تمایل به پرداخت رانندگان برای جرایم تخلفات سرعت استفاده شد. پرسشنامه به روش طراحی آزمایش و با توجه به ملاحظات تعادل و تعامد طراحی گردید. پرسشگری به روش نمونهگیری در دسترس در سال 98 در میان دانشجویان دارای فعالیت رانندگی و در پردیسهای کرج دانشگاه خوارزمی تهران، دانشکدههای فنی دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران-شرق انجام شد. در مجموع 550 پرسشنامه شامل 2004 انتخاب تکمیل گردید. نتایج حاکی از بازدارندگی بیشتر مکانیزم محرومیت اجتماعی (بر حسب واحد) نسبت به سایر مکانیزمهای بازدارندگی از تخلفات سرعت میباشد. همچنین با افزایش سن، بازدارندگی مکانیزمهای نقدی و نمره منفی کاهش و بازدارندگی محرومیت اجتماعی افزایش مییابد. یافتهها بر توسعه بیشتر سیاستهای غیرپولی افزایش بازدارندگی جرایم مربوط به سرعت در آینده تأکید دارند.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل (کامل) |
موضوع مقاله:
راه و ترابری
دریافت: 1398/5/30 | پذیرش: 1398/10/21 | انتشار: 1399/3/10
دریافت: 1398/5/30 | پذیرش: 1398/10/21 | انتشار: 1399/3/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |