دوره 20، شماره 1 - ( 1399 )                   جلد 20 شماره 1 صفحات 90-77 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.24766763.1399.20.1.3.9

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Moradikhou A B, Esparham A. Factors Influencing Compressive Strength of Metakaolin-based Geopolymer Concrete. MCEJ 2020; 20 (1) :77-90
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-34347-fa.html
مرادی خو امیربهادر، اسپرهم علیرضا. فاکتورهای تاثیرگذار بر مقاومت فشاری بتن ژئوپلیمری بر پایه متاکائولن. مهندسی عمران مدرس. 1399; 20 (1) :77-90

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-34347-fa.html

فاکتورهای تاثیرگذار بر مقاومت فشاری بتن ژئوپلیمری بر پایه متاکائولن
امیربهادر مرادی خو* 1، علیرضا اسپرهم2
1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران، ایران ، amirbahador.mk@gmail.com
2- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران، ایران
چکیده:   (4980 مشاهده)
در سال­های اخیر ژئوپلیمر به عنوان یک عامل سیمانی جدید و دوستدار محیط زیست، به عنوان جایگزینی برای سیمان پرتلند مطرح شده است که می­تواند منجر به کاهش مشکلات زیست محیطی ناشی از تولید سیمان پرتلند شود. مقاومت فشاری به عنوان یکی از مشخصه‌های مهم بتن، متاثر از پارامتر‌های مختلفی است. در بتن ژئوپلیمری نیز با توجه به مواد تشکیل دهنده، پارامتر‌های مختلفی می‌تواند مقاومت فشاری را تحت تاثیر قرار دهد. در این پژوهش آزمایشگاهی، برخی از پارامتر‌های تاثیرگذار بر مقاومت فشاری بتن ژئوپلیمری بر پایه متاکائولن شامل: نوع محلول فعال‌کننده قلیایی (سدیم و پتاسیم)، غلظت محلول هیدروکسید سدیم، نسبت وزنی محلول فعال‌کننده قلیایی به منبع آلومیناسیلیکاتی، نسبت وزنی محلول سیلیکات سدیم به هیدروکسید سدیم، دمای عمل‌آوری و میزان آب، مورد مطالعه قرار گرفت. در همین راستا نمونه‌های بتن ژئوپلیمری ساخته و عمل‌آوری شدند. سپس آزمون مقاومت فشاری از نمونه‌ها گرفته شد. نتایج نشان داد استفاده از محلول فعال‌کننده پتاسیمی منجر به دستیابی به مقاومت فشاری 28 روزه بیشتر و محلول فعال‌کننده سدیمی سبب دستیابی به مقاومت زودرس بیشتر، می‌شود. افزایش غلظت محلول هیدروکسید سدیم تا 14 مول، سبب افزایش مقاومت فشاری شد اما با افزایش بیشتر غلظت به 16 مول، تغییر قابل ملاحظه‌ای در مقاومت فشاری دیده نشد. افزایش میزان آب موجود در بتن ژئوپلیمری سبب افزایش نسبت آب به مواد خشک و کاهش چشمگیر مقاومت فشاری شد. میزان بهینه نسبت وزنی محلول فعال‌کننده قلیایی به منبع آلومیناسیلیکاتی 9/0 سنجش شد و با افزایش این نسبت مقاومت فشاری نمونه‌ها کاهش یافت. افزایش نسبت وزنی محلول سیلیکات سدیم به هیدروکسید سدیم از 1 به 5/1 سبب دستیابی به بیشترین مقاومت فشاری شد. با افزایش این نسبت تا 3، مقاومت فشاری به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافت. همچنین افزایش دمای عمل‌آوری تا 80 درجه سانتی‌گراد، سبب افزایش نسبی مقاومت فشاری 28 روزه  و افزایش قابل ملاحظه مقاومت 3 و 7 روزه بتن ژئوپلیمری شد اما با افزایش بیشتر دما تا 90 درجه سانتی‌گراد، مقاومت فشاری کاهش یافت
واژه‌های کلیدی: بتن ژئوپلیمری، متاکائولن، مقاومت فشاری، محلول فعال‌کننده قلیایی، سدیم، پتاسیم.
متن کامل [PDF 416 kb]   (3167 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل (کامل) | موضوع مقاله: مهندسی عمران و سازه
دریافت: 1398/4/9 | پذیرش: 1399/2/17 | انتشار: 1399/2/10
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.