دوره 12، شماره 4 - ( 1391 )                   جلد 12 شماره 4 صفحات 98-91 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khodadi A, Ayati B, Bineshian F. Bacteriological Modelling of Semnan Drinking Water Distribution. MCEJ 2012; 12 (4) :91-98
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-2459-fa.html
خدادادی احمد، آیتی بیتا، بینشیان فریبا. مدل‌سازی باکتریولوژیکی شبکه آب شهر سمنان. مهندسی عمران مدرس. 1391; 12 (4) :91-98

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-2459-fa.html

مدل‌سازی باکتریولوژیکی شبکه آب شهر سمنان
احمد خدادادی* 1، بیتا آیتی1 ، فریبا بینشیان1
1- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده:   (7812 مشاهده)
 سازمان جهانی بهداشت توصیه کرده است که در تأمین آب آشامیدنی، بررسی کیفیت میکروبی در الویت قرار گیرد. یکی از شاخص های ارزیابی شبکه های پخش و واحدهای تصفیه آب، تعداد باکتری های هتروتروف یا HPC پس از کلرزنی است. شاخص های کدورت و کلر باقی مانده نیز به عنوان شاخص های کنترل کننده در کنار شاخص بالا سنجیده می شوند. با توجه به محدودیت منابع آب شهر سمنان و اهمیت اطمینان داشتن از سلامت آب در شبکه، این پژوهش برای اولین بار با استفاده از سامانه جغرافیایی GIS و مدل سازی باکتریولوژیکی WaterGems انجام شد. ابتدا اطلاعات مربوط به شبکه پخش آب شهر شامل رقوم ارتفاعی، جنس و قطر لوله، فشار در خط، موقعیت شیرآلات و اتصالات و مسیر حرکت جریان وارد برنامه شد. سپس نقاط نمونه برداری با توجه به اطلاعات بالا انتخاب و 25200 نمونه از این نقاط برداشته و شاخص های کدورت، کلر باقی مانده وHPC سنجیده شد. طبق نتایج به دست آمده، ضریب همبستگی بالا در نمودارها بیانگر ارتباط منطقی شاخص های کلر باقی مانده آزاد و کدورت، کلر باقی مانده آزاد و HPC، کدورت و HPC با یکدیگر و نسبت به مسیر است به گونه­ای که با کاهش کلر باقی مانده، کدورت افزایش یافته و تعداد باکتری های هتروتروف نیز زیاد می شود.
واژه‌های کلیدی: واژگان‌کلیدی: شاخص‌های میکروبی، شبکه پخش آب، سامانه اطلاعات جغرافیایی
متن کامل [PDF 3650 kb]   (6141 دریافت)    

دریافت: 1392/1/14 | پذیرش: 1392/1/14 | انتشار: 1392/1/14
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.