دوره 23، شماره 6 - ( 1402 )
جلد 23 شماره 6 صفحات 189-177 |
برگشت به فهرست نسخه ها
شبنم پرویزی1 
، حامد خضرزاده* 
2
، حامد خضرزاده* 2
1- دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس ، h.khezrzadeh@gmail.com
2- دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس ، h.khezrzadeh@gmail.com
چکیده: (450 مشاهده)
در این پژوهش یک سیستم جداساز الاستومر با هستهی سربی در ترکیب با اصطکاک معرفی شده که دارای قابلیت مرکزگرایی است. یک پوستهی گنبدی بر روی سیستم جداساز الاستومر-سرب قرار گرفته و از اصطکاک آن پوسته با سطح زیرین سیستم نیروی اصطکاکی ایجاد میشود. به کار بردن عملکرد اصطکاک در ترکیب سیستم جداسازی الاستومری باعث افزایش ظرفیت میرایی آن شده و همچنین وجود این پوسته مانع از ضربه و برخورد ناگهانی اجزای سازه به سیستم جداسازی میشود. با توجه به رفتار فوق ارتجاعی آلیاژ حافظه شکلی، از این آلیاژ برای افزایش ظرفیت مرکزگرایی سیستم جداسازی استفاده شده است. راهبرد طراحی سیستم جداساز مرکزگرا در این پژوهش بر اساس چندین هدف که از جمله آن؛ ایجاد قابلیت مرکزگرایی، کنترل مقدار نیروی برشی و سختی جانبی سیستم در نظر گرفته شده است. عملکرد سیستم جداساز پیشنهاد شده نیز دوخطی بوده و بر اساس کرنشی که تغییر فاز آلیاژ در آن کرنش رخ میدهد، تعریف میشود .سیستم پیشنهادی به علت دارا بودن هندسه خاص و قرار گیری متقارن المانها در سیستم نسبت هر راستای زلزله عکسالعمل متناسب دارد. در این پژوهش یک نمونه آزمایشگاهی سیستم جداساز الاستومر-سرب در نظر گرفته شده و تاثیر رفتار آلیاژ حافظه شکلی و عملکرد اصطکاک بر آن بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است عملکرد سیستم جداساز ترکیبی مرکزگرا نسبت به سیستم جداساز الاستومر-سرب در ظرفیت استهلاک انرژی، مقدار نیروی برشی به ترتیب 50 و 150 درصد افزایش و در تغییرشکل پسماند تا حدود 45 درصد کاهش یافته است. در پایان عملکرد این سیستم نسبت به مولفههای حساس بررسی شده و با توجه به نتایج نشان داده شده است که عملکرد سیستم پیشنهاد شده توسط این پژوهش نسبت به مولفه ضریب ابعادی، نسبت به سیستم جداساز الاستومر-سرب حساسیت کمتری دارد.
واژه‌های کلیدی: قابلیت مرکزگرایی، آلیاژهای حافظه شکلی، ظرفیت استهلاک، روش اجزای محدود، عکس العمل اسطکاکی قابل تنظیم
نوع مقاله: پژوهشی اصیل (کامل) |
موضوع مقاله:
مهندسی عمران و سازه
دریافت: 1401/11/19 | پذیرش: 1402/3/31 | انتشار: 1402/8/10
دریافت: 1401/11/19 | پذیرش: 1402/3/31 | انتشار: 1402/8/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |