چکیده- در مخازن حجیم بتنی برای غلبه بر کششهای ایجاد شده در جدار و جلوگیری از ترک- خوردگی، از تکنیک پیشتنیدگی استفاده میشود. در این ارتباط، مسئلهی برآورد افتهای احتمالی نیروی پیشتنیدگی، با توجه به مشخصات مسیر و هندسهی کابلها، اولویت خاصی دارد. در مقالهی حاضر، با مدل سازی عددی به روش اجزاء محدود و استفاده از مدلهای مختلف برای وارفتگی بتن و وادادگی فولاد، تغییرات نیروی پیشتنیدگی محیطی، در جدار استوانهای شکل مخازن بتن پیشتنیده، بررسی شده است. سنجش اعتبار مدل عددی نیز با دادههای تجربی موجود از آزمایش یک تیر پیش- تنیده انجام شده است. در این راستا، اثر پیشتنیدگی قائم و ضخامت جدار، مطالعه شده و مدلهای مختلف وارفتگی بتن با هم مقایسه شدهاند. نتایج حاصل، بروز افت 15 تا 22 درصدی را پس از حدود 13 سال نشان میدهد که در آن نقش وادادگی فولاد اهمیت بیشتری دارد. با مدل وارفتگی پیشنهادی برای آییننامهی بتن ایران، افتی در حد میانگین دو مقدار مذکور نتیجه میشود. بر این اساس، در محاسبهی مجموع افتهای نیروی پیشتنیدگی، اعمال ضریب جدیدی بر افت حاصل از وارفتگی فولاد توصیه شده است.

واژه‌های کلیدی: کلید واژگان: افت پیشتنیدگی، مخزن استوانهای، وارفتگی بتن، وادادگی فولاد

متن کامل [PDF 1010 kb]   (4286 دریافت)