چکیده- یکی از مسائلی که مهندسین سازه در طراحی سازه های فولادی بوسیله نرم افزار های تجاری از قبیل SAP یا ETABS با آن مواجهند، نحوه در نظر گرفتن اثرات ناحیه همپوشانی المانها (طول ناحیه صلب انتهایی) در چشمه اتصال است. در این نرم‌افزارها امکان در نظر گرفتن این ناحیه بصورت کاملاً صلب یا نیمه صلب وجود دارد، در حالی که اتخاذ هر یک از این گزینه‌ها منجر به تفاوت قابل ملاحظه ای در نتایج و محاسبات خواهد شد. در این تحقیق با معرفی دو مدل تحلیلی متعارف در مدلسازی چشمه اتصال و تمرکز روی اتصال با ورق انتهایی، به بررسی دقیقتر تاثیر میزان طول ناحیه صلب انتهایی در نتایج مدلسازی قابهای فولادی پرداخته شده است. برای این منظور نتایج بدست آمده از تحلیل به روش مرسوم با نتایج بدست آمده از تحلیل دقیقتر بر اساس روش پیشنهادی آیین‌نامه یوروکد مقایسه شده‌اند. در نهایت پیشنهاداتی برای در نظر گرفتن میزان صلبیت ناحیه انتهایی المانها به منظور دستیابی به نتایج دقیقتر سختی و مقاومت قاب فولادی ارائه گردیده است.

واژه‌های کلیدی: چشمه اتصال، طول ناحیه صلب انتهایی، اتصال با ورق انتهایی

متن کامل [PDF 1929 kb]   (3522 دریافت)