در هنگام زلزله، ارتعاش غیرهم فاز ساختمانهای مجاور باعث برخورد و ضربه بین آنها می شود که شرایط بارگذاری بحرانی‌تری از حالت ارتعاش بدون ضربه ایجاد می‌کند. فراوانی نمونه‌هایی از عدم اجرای درز انقطاع در ساختمانهای موجود، اهمیت پرداختن به این موضوع را افزایش می‌دهد. در تحقیق حاضر پس از توسعه و پیاده سازی مدل ویسکو الاستیک غیر خطی برای شبیه سازی برخورد سازه ها در نرم افزار مورد استفاده، با مدلسازی قابهای بتن مسلح مجاور هم در شرایط مختلف و بررسی رفتار آنها تحت اثر مجموعه ای از رکوردهای واقعی زلزله و تحت شتاب افزاینده، اثر برخورد سازه¬ها مورد مطالعه قرار می گیرد. این قابها نخست به روش مستقیم طراحی بر اساس تغییرمکان برای اطمینان به دستیابی به یک تغییرمکان از پیش مشخص در سطح خطر مورد نظر، طراحی شده سپس با قرار دادن مدلهای سازه‌ای با ارتفاع متفاوت در کنار یکدیگر و فاصله درز انقطاع مختلف، تحت مجموعه رکوردهای نمونه انتخابی مورد تحلیل دینامیکی افزاینده قرار گرفته و اثر برخورد سازه‌ها بر تغییرمکان نسبی طبقات و ظرفیت فروریزش مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج بدست آمده گویای این مطلب است که با در نظر گرفتن شکست برشی سازه‌های مجاور هم با تراز طبقات متفاوت، ظرفیت فروریزش سازه‌های مجاور پس از برخورد به شدت کاهش می‌یابد. بنابراین اثرات موضعی برخورد در محل ضربه اهمیت بالایی دارد و لازم است در ارزیابی لرزه‌ای سازه‌ها مورد بررسی دقیق قرار گیرد.

واژه‌های کلیدی: برخورد سازه ها، قابهای بتن مسلح، عملکرد لرزه‌ای، طراحی بر اساس تغییرمکان

متن کامل [PDF 3144 kb]   (4311 دریافت)