دوره 22، شماره 6 - ( 1401 )
جلد 22 شماره 6 صفحات 108-95 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محسن بهمئی1 
، سیدمهدی زهرایی* 2
، سیدمهدی زهرایی* 2
1- دانشگاه تهران
2- دانشگاه تهران ، mzahrai@ut.ac.ir
2- دانشگاه تهران ، mzahrai@ut.ac.ir
چکیده: (936 مشاهده)
خرابیهای ناشی از برخورد سازه های مجاور در زلزله های بزرگ گذشته ، اهمیت سیستم های کنترل سازه را برای کاهش خطر لرزه ای ناشی از برخورد سازه ها نشان داده است. اتصال ساختمان های مجاور با دستگاههای اتلاف انرژی، یک رویکرد عملی و موثر برای جلوگیری از برخورد و همچنین کاهش پاسخهای لرزه ای سازهها است و این موضوع در سالهای اخیر، یک زمینه تحقیقاتی مدنظر بوده است. در این مطالعه، جهت شناخت عملکرد میراگر سیال مغناطیسی با استفاده از سیستم کنترل فازی، سازه های معیار سه و نه طبقه تحت تحریک لرزه ای دو زلزله حوزه نزدیک و دو زلزله حوزه دور با بیشینه شتاب های 0.1g تا 1g مورد بررسی قرار میگیرند. میراگر سیال مغناطیسی در تراز طبقه سوم دو سازه متصل شده است و ظرفیت تولید نیروی کنترلی معادل 1000 کیلونیوتن را دارد. سیستم فازی بر اساس جابجایی طبقه سوم دو سازه با هدف کاهش خطر برخورد سازهها و همچنین کاهش پاسخهای لرزهای طراحی شده است. بصورت کلی سیستم کنترلی طراحیشده تحت زلزلههای حوزه دور در مقایسه با زلزلههای حوزه نزدیک، عملکرد مناسبتری در کاهش پاسخهای دو سازه از خود نشان داده است و از دیدگاه کاهش احتمال برخورد سازهها، سیستم فازی مورد استفاده تحت زلزلههای حوزه دور نسبت به حوزه نزدیک، 71/9درصد عملکرد بهتری از خود نشان داده است.
واژه‌های کلیدی: کنترل ارتعاشات، کنترل نیمه فعال، میراگر سیال مغناطیسی، سیستم کنترل فازی، سازه های مجاور
نوع مقاله: پژوهشی اصیل (کامل) |
موضوع مقاله:
مهندسی عمران و سازه
دریافت: 1400/8/3 | پذیرش: 1401/3/25 | انتشار: 1401/7/10
دریافت: 1400/8/3 | پذیرش: 1401/3/25 | انتشار: 1401/7/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |