دوره 22، شماره 1 - ( 1401 )
جلد 22 شماره 1 صفحات 98-83
|
برگشت به فهرست نسخه ها
ارزیابی مشخصات مکانیکی ملات های اصلاح شده با پلیمر و چسبندگی آن ها با فولاد
علی صابری ورزنه
*
1
،
محمود نادری
2
1- دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران ،
ali.saberi@edu.ikiu.ac.ir
2- استاد، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
چکیده:
(669 مشاهده)
با توجه به آسیبهای وارده به سازههای بتنی، لزوم استفاده از لایههای تعمیری مناسب امری ضروری میباشد. در ساختمانهای بتن آرمه، بتن و فولاد در ارتباط با یکدیگر بوده و در اکثر موارد نیز لایههای تعمیری در ارتباط مستقیم با فولاد اعمال میگردد. لذا در این تحقیق با بکارگیری آزمونهای "انتقال اصطکاک" و "کشیدن از سطح" اقدام به اندازه گیری مقاومت چسبندگی برشی و کششی بین ملاتهای اصلاح شده با پلیمر و فولاد شده است. همچنین تاثیر پلیمر بر جمع شدگی ملاتها و تاثیر آن بر مقاومت چسبندگی مورد بررسی قرار گرفته است. تاثیر پلیمر بر ملاتها با استفاده از عکسبرداری با میکروسکوپ الکترونی روبشی و نرم افزارهای
Image J
و
Origin
مورد مطالعه قرار گرفت. در ادامه نیز برای ارزیابی مشخصات مکانیکی ملاتها، با استفاده از آزمون های فوق، مقاومت فشاری و خمشی درجای ملاتها تعیین و ضمن مقایسه با آزمونهای استاندارد آزمایشگاهی، نمودارهای کالیبراسیون رسم گردیدند. سپس معادلات تبدیل نتایج آزمونهای درجا به مقاومت فشاری و خمشی ملاتهای اصلاح شده با پلیمر ارائه گردیدند. در انتها نیز با استفاده از نرم افزار
ABAQUS
ترکها و تنشهای بوجود آمده در ملاتها ارائه شدند. لایه تعمیری اعمال شده روی بستر فولادی حاوی نسبت ماسه به سیمان برابر 3 و نسبت آب به سیمان برابر 5/0 می باشد. برای ارزیابی مشخصات مکانیکی ملات های تعمیری، پلیمر استایرن بوتادین رابر با نسبت های 10، 15 و 20 درصد وزن سیمان به ملات اضافه گردید. نتایج حاصله بیانگر تاثیر پلیمر بر کاهش جمع شدگی ملاتها و افزایش مقاومت چسبندگی برشی و کششی بین فولاد و ملات می باشد بگونه ای که افزودن پلیمر به میزان 10، 15 و 20 درصد باعث کاهش جمع شدگی ملات ها به ترتیب به مقدار 3/35، 2/41 و 4/45 درصد در سن 90 روز شده است. مقاومت چسبندگی برشی و کششی 90 روزه بین ملات و فولاد نیز با افزودن پلیمر، به ترتیب به مقدار 1/303 و 2/291 درصد افزایش داشته است. همچنین ضریب همبستگی بالایی بین قرائتهای بدست آمده از آزمونهای درجا با آزمون های آزمایشگاهی مشاهده شد به گونه ای که می توان با بکارگیری آزمون های "انتقال اصطکاک" و "کشیدن از سطح" به ترتیب با استفاده ازمعادلات
y=0.113x
و
y=0.063x
مقاومت فشاری ملات های اصلاح شده با پلیمر را تعیین نمود. در ضمن همخوانی بالایی بین نتایج عددی و نتایج آزمایشگاهی بدست آمد.
واژههای کلیدی:
استایرن بوتادین رابر
،
ملات
،
فولاد
،
ABAQUS
،
انتقال اصطکاک
،
کشیدن از سطح.
متن کامل
[PDF 854 kb]
(866 دریافت)
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل (کامل)
| موضوع مقاله:
مهندسی عمران و سازه
دریافت: 1400/1/15 | پذیرش: 1400/4/9 | انتشار: 1401/11/10
بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط
Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License
قابل بازنشر است.