در این پژوهش تاثیر آهک زنده بر رفتار مهندسی خاک های سطحی آلوده به مواد نفتی محدوده پالایشگاه نفت تبریز بررسی شده است. آلودگی خاک مورد مطالعه بیشتر از نوع هیدروکربن های آلکالی با بیش از 14 اتم کربن بوده و در دسته هیدروکربن های جامد قرار می گیرند. آزمایش‌های آزمایشگاهی انجام شده در این راستا شامل آزمایش های تعیین pH، تعیین حدود آتربرگ، تراکم استاندارد، مقاومت فشاری تک محوری و برش مستقیم می‌باشد. آهک زنده در مقادیر 1، 3، 5 و 7 درصد وزنی به نمونه ها اضافه و نتایج آزمایش ها در دوره های عمل آوری 1، 3، 7، 14، 21 و 28 روز بررسی شده است. بر اساس نتایج حاصل از بهسازی نمونه های آلوده به مواد نفتی مشخص شد که با افزودن آهک زنده، خواص خمیری خاک کاهش یافته و پارامترهای مقاومتی (چسبندگی و اصطکاک داخلی) افزایش می یابد. در این راستا، نمونه های خاک رسی محدوده پالایشگاه تبریز با بیش ازmg/kg 4/66 آلودگی با 3 درصد وزنی آهک زنده و نمونه های با کمتر از mg/kg 4/66 با 5 درصد آهک زنده، حداکثر مقاومت فشاری را نشان می دهند. مقدار آهک بهینه برای خاک های ماسه ای سیلتی تحت تاثیر آلودگی قرار نداشته و به میزان 3 درصد وزنی رسیده است. به طور کلی بررسی نتایج به دست آمده از این تحقیق بیانگر کارایی آهک زنده بر بهسازی خاک های آلوده به مواد نفتی در محدوده پالایشگاه تبریز می باشد.

واژه‌های کلیدی: خاک آلوده، آهک زنده، مواد نفتی، هیدروکربن، پارامترهای مقاومتی

متن کامل [PDF 1342 kb]   (5328 دریافت)