ترکهای بالا به پایین از مهمترین خرابیهای روسازیهای آسفالتی محسوب میشوند که سبب کاهش قابل ملاحظه کیفیت روسازیها خواهند شد. برهم‌کنش بین چرخ و روسازی نقشی تعیین کننده در پیدایش این نوع از خرابیها ایفا میکند. در این مقاله سعی شده تا با تحلیل ویسکوالاستیک و به روش المان محدود تاثیر تغییرات وزن محور و همچنین تغییرات نوع چرخ بر ترکهای بالا به پایین بررسی شود. برای این منظور تاثیر سه وزن محور 5، 8.2 و 15 تن و دو ترکیب چرخ مختلف (چرخ‌های زوج و عریض) بر ترک‌های بالا به پایین در روسازی مسلح شده با ژئوگرید و غیرمسلح مقایسه شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد که در وزن محور 5 و 8.2 تن ترک‌های بالا به پایین ابتدا در لبه‌های داخلی مسیر حرکت چرخ ظاهر می‌شوند در حالی که، در وزن محور 15 تن این ترک‌ها در فضای بین دو چرخ زودتر از سایر نواحی ایجاد خواهند شد. همچنین مشخص شد که استفاده از چرخ عریض به جای چرخ‌های زوج بر ترک‌های پایین به بالا بیش از ترک‌های بالا به پایین تاثیرگذار خواهد بود. براساس نتایج به دست آمده می‌توان گفت، استفاده از ژئوگرید در زیر لایه آسفالتی عمدتا در کاهش ترک‌های پایین به بالا موثر خواهد بود و تاثیر چندانی در کاهش ترک‌های بالا به پایین نخواهد داشت. علاوه بر این، مقایسه نسبت خرابی به دست آمده نشان می‌دهد که هم در روسازی مسلح و هم در روسازی غیرمسلح خسارت ترک‌های بالا به پایین ناشی از چرخ عریض بیش از چرخ‌های زوج خواهد بود.

واژه‌های کلیدی: روسازی آسفالتی، ترک بالا به پایین، وزن محور، نوع چرخ، ژئوگرید

متن کامل [PDF 922 kb]   (2844 دریافت)