در این پژوهش، میدان جابه‌جایی سطح آزاد زمین براثر نابه‌جایی گسل در نیم‌فضای همگن ارتجاعی با روش المان‌محدود بررسی شده است. مرزها بر روی نتایج حاصل از روش المان‌محدود تاثیر شایانی دارند، به‌ویژه اگر دامنه مسئله دارای مرزهایی بی‌نهایت باشد. بنابراین باید تدابیر مناسبی برای افزایش کارایی و دقت روش اندیشیده شود. برای دستیابی به نتایج جامع در این زمینه، مدل‌سازی مرزها در این مقاله با دو رویکرد انجام شده است. رویکرد اول از المان‌‌های رایج برای مرزها استفاده می‌کند، اما رویکرد دوم از المان‌های ‌نامحدود بهره می‌جوید. برای راستی‌آزمایی نتایج، هر مسئله با چند شبکه گوناگون بررسی شده تا تاثیر شبکه نیز دیده شده و پاسخ‌های عددی با روابط تحلیلی اوکادا مقایسه می‌گردد. در کنار اثرات نوع مدل‌سازی مرزها تاثیر شبکه نیز دیده شده تا بتوان بر این اساس به رویکرد مناسب مدل‌سازی که با تعداد المان کمتری منجر به نتیجه مطلوبی می‌شود، دست پیدا کرد. در روند مدل‌سازی برای شبیه‌سازی نابه‌جایی گسل، از المان‌های تماسی استفاده شده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که استفاده از المان نامحدود نه تنها برای مسائل نابه‌جایی لازم است بلکه موجب افزایش کارایی و دقت روش المان‌محدود می‌شود، به طوری که با شبکه‌های درشت‌تر می‌تواند به نتیجه مناسبی منجر شود.

واژه‌های کلیدی: نابه‌جایی گسل، شبیه‌سازی عددی، المان‌ نامحدود، نیم‌فضای ارتجاعی، روش المان‌محدود.

متن کامل [PDF 639 kb]   (1322 دریافت)