دوره 18، شماره 3 - ( 1397 )                   جلد 18 شماره 3 صفحات 111-101 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه خلیج فارس
2- دانشگاه خلیج فارس بوشهر
چکیده:   (6264 مشاهده)
خرابی پیش‌رونده معمولاً به گسترش یک آسیب موضعی اولیه در درون سازه که مانند یک واکنش شیمیایی زنجیره‌ای منجر به فروپاشی جزئی و یا کلی سازه می‌شود، گفته می­شود. به‌منظور جلوگیری یا کاهش خرابی پیش‌رونده، راهبردهای متنوعی برای طراحی در برابر گسیختگی پیش‌رونده در اسناد دولتی آمریکا مانند UFC و  GSAارائه ‌شده است. در این پژوهش با استفاده از تحلیل غیرخطی پوش عمودی روی ساختمان‌های بتنی با سیستم دال حبابی، به بررسی عملکرد سازه پس از حذف ستون در موقعیت‌های متفاوت و تأثیر آن در پتانسیل ایجاد خرابی‌های پیش‌رونده پرداخته‌شده است. نتایج به ‌دست‌آمده نشان می‌دهد که با افزایش تعداد طبقه عملکرد سازه‌های دارای دال حبابدار در برابر خرابی پیش‌رونده ضعیف‌تر شده و بهترین عملکرد را سازه‌های میان مرتبه از خود نشان می‌دهند. همچنین با افزایش نسبت طول دهانه به ارتفاع طبقه، مقاومت ساختمان­ها در برابر خرابی پیش‌رونده کاهش می­یابد. بیشترین خرابی بوجود آمده در دال حبابی برابر 25 درصد مساحت کف و در سناریوی حذف ستون میانی است که در محدوده مجاز بوده و منجر به خرابی پیش رونده نشده است. همچنین نتایج نشان می­دهد در دهانه­های بزرگ دال حبابی عملکرد خوبی داشته در برابر خرابی پیش رونده داشته و مسیر جایگزین لازم را برای اضافه بار ایجاد شده فراهم می­کند.
متن کامل [PDF 1060 kb]   (3200 دریافت)    
موضوع مقاله: زلزله
دریافت: 1397/7/9 | پذیرش: 1397/7/9 | انتشار: 1397/7/9

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.