هدف از این پژوهش، تحلیل و بررسی آزمایشگاهی تاثیر تجمع اجسام شناور در جلو‌ی پایه مربعی با دماغه سهمی شکل بر عمق گودال آبشستگی است. آزمایش‌ها در شرایط آب زلال و در دو حالت با و بدون تجمع اجسام شناور در جلوی پایه با دبی‌های 20، ‌30 و 40 لیتر بر ثانیه و برای ابعاد مختلف اجسام شناور انجام گرفت. نتایج نشان داد که وقتی اجسام شناور بالای سطح آب، هم سطح آب و زیر سطح آب باشند عمق آبشستگی، به ترتیب، حداکثر تا 2/2، 36/2 و 44/1 برابر نسبت به نمونه شاهد افزایش می‌یابد. علاوه بر این، زمانی که درصد انسداد (نسبت مساحت اشغال شده جریان توسط اجسام شناور به سطح مقطع جریان) برابر با %30 و اجسام شناور در هم سطح آب قرار گرفته باشند، بیشینه عمق آبشستگی (36/2 برابر نمونه شاهد) رخ می‌دهد. همچنین در حالتی که اجسام شناور وجود ندارند، میزان آبشستگی پایه مربعی با دماغه سهمی شکل نسبت به حالت پایه مربعی با دماغه تیز، 5/1 برابر کمتر است. بعلاوه وجود اجسام شناور در جلوی پایه مربعی با دماغه سهمی تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر کاهش عمق، عرض و طول گودال آبشستگی نسبت به پایه مربعی با دماغه تیز دارد (3/2 برابر). همچنین با استفاده از آنالیز ابعادی معادله‌ی جدیدی برای پیش بینی حداکثر عمق آبشستگی با وجود تجمع اجسام شناور چوبی در جلو پایه مربعی با دماغه سهمی شکل ارائه گردید.

واژه‌های کلیدی: آبشستگی موضعی، آنالیز ابعادی، پایه پل، انسداد جریان، مطالعه آزمایشگاهی

متن کامل [PDF 1358 kb]   (7480 دریافت)