مدلهای رقومی ارتفاعی (DEMs) به عنوان یکی از ورودی‌های مهم بیشتر مدلهای بارش- رواناب به شما می‌آیند. در حال حاضر منابع مختلفی همچون: DEMهای SRTM و ASTER وجود دارند که با توجه به سهولت دسترسی و رایگان بودن از جایگاهی ارزشمند در مدلسازی‌های هیدرولوژیکی و استخراج خصوصیات ژئومورفولوژیکی حوضه‌ها برخوردار می‌باشند. در تحقیق حاضر به بررسی اثر منابع مختلف تهیه DEM بر شاخص توپوگرافی و نیز نتایج حاصل از مدل نیمه توزیعی TOPMODEL پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که اختلاف بین متوسط شاخص توپوگرافی بدست آمده از DEMهای SRTM و نقشه‌های 1:50000 زمینی همواره بیشتر از مقادیر متناظر بدست آمده از DEMهای ASTER و نقشه‌های 1:50000 زمینی می‌باشد. بررسی نتایج حاصل از خروجی TOPMODEL نیز نشان می‌دهد که متوسط دبی روزانه، متوسط کمبود اشباع حوضه و متوسط فاصله تا تراز سطح ایستابی حوضه در منابع مختلف اختلاف چندان معنی‌داری با یکدیگر ندارند. اما شاخص کارائی بدست آمده بر مبنای DEMهای SRTM همواره از نتایج بدست آمده از نقشه‌های زمینی و DEMهای ASTER کمتر می‌باشد. در دبی‌های روزانه، شاخص کارائی مدل بر اساس DEMهای ASTER تا محدوده ابعاد سلولی 500 متر با نتایج بدست آمده از نقشه‌های زمینی تطابق مناسبی داشته و این در حالیست که در جریان‌های ساعتی (سیلاب) نتایج حاصل از دو منبع فوق در تمامی ابعاد سلولی تقریباً یکسان ارزیابی می‌شود.

واژه‌های کلیدی: مدلهای رقومی ارتفاعی، DEMهای SRTM و ASTER، مدل نیمه توزیعی TOPMODEL، شاخص توپوگرافی

متن کامل [PDF 1297 kb]   (4520 دریافت)