دوره 17، شماره 4 - ( 1396 )
جلد 17 شماره 4 صفحات 164-153 |
برگشت به فهرست نسخه ها
رضا کامگار* 
1، محسن خطیبی نیا2
1، محسن خطیبی نیا2
1- شهرکرد، بلوار رهبر، کیلومتر 2 جاده ی سامان، دانشگاه دولتی شهرکرد، دانشکده ی فنی و مهندسی، گروه مهندسی عمران، اتاق 57
2- بیرجند،دانشگاه دولتی بیرجند، دانشکده ی فنی و مهندسی، گروه مهندسی عمران
2- بیرجند،دانشگاه دولتی بیرجند، دانشکده ی فنی و مهندسی، گروه مهندسی عمران
چکیده: (4783 مشاهده)
بهینهسازی سازه‌ها تحت بار زلزله به‌گونه‌ای که ضمن حفظ امنیت جانی، صرفه‌ی اقتصادی نیز داشته باشد امری ضروری است. عدم تکرارپذیری زلزلههای با خصوصیات کاملاً مشابه، روند طراحی و بهینهسازی سازه‌ها تحت زلزلههای رخ‌داده درگذشته را امری ناصحیح جلوه می‌دهد و این امر سبب ظهور نوعی طراحی بر اساس زلزلهی بحرانی می‌شود. در این مقاله، روشی مؤثر جهت تعیین پارامترهای بهینهی میراگر جرمی تنظیم‌شده با استفاده از الگوریتم بهینهسازی چندهدفه‌ی ازدحام ذرات تحت زلزلهی بحرانی پیشنهاد می‌شود. برای این منظور، ابتدا با توجه به اطلاعات زلزلههای رخ‌داده درگذشته، زلزلههای بحرانی برای قاب برشی ده طبقه تحت قیود انرژی، بیشینه شتاب و طیف دامنه‌ی فوریه‌ی حرکت زمین محاسبه می‌شوند به-گونه‌ای که تابع هدف را بیشینه نمایند. سپس از بین زمین‌لرزه‌های تولیدشده، زمین‌لرزه‌ای که بیشینه مقدار را برای تابع هدف ایجاد می‌نماید به‌عنوان تحریک بحرانی درنظر گرفته می‌شود. درنهایت با استفاده از فرآیند بهینهسازی چندهدفه، پارامترهای بهینهی میراگر جرمی تنظیم‌شده به‌گونه‌ای محاسبه می-شوند، که بیشینه جابجایی و بیشینه شتاب بام سازه کمینه گردد. نتایج مثال عددی ارائه‌شده حاکی از نیاز به جرم بیشتر میراگر جرمی تنظیم‌شده تحت تحریک بحرانی پالس گونه نسبت به تحریک بحرانی غیرپالس گونه است. همچنین نتایج نشان می‌دهند که الگوریتم بهینهسازی چندهدفه‌ی ازدحام ذرات توانایی محاسبه‌ی مقادیر بهینه برای پارامترهای میراگر جرمی تنظیم‌شده جهت دستیابی به کمینه‌نمودن بیشینه شتاب و بیشینه جابجایی در بام سازه را دارا است.
واژه‌های کلیدی: تحریک بحرانی، میراگر جرمی تنظیم‌شده، بهینهسازی چندهدفه، الگوریتم بهینهسازی ازدحام ذرات
نوع مقاله: یادداشت‌های فنی |
موضوع مقاله:
سازه
دریافت: 1395/4/21 | پذیرش: 1396/2/31 | انتشار: 1396/8/1
دریافت: 1395/4/21 | پذیرش: 1396/2/31 | انتشار: 1396/8/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |