در این تحقیق به مطالعه آزمایشگاهی الگوی جریان و آبشستگی پیرامون آبشکن¬¬های سرسپری سری مستغرق و غیرمستغرق در مسیر مستقیم پرداخته ¬می¬شود. بررسی الگوی آبشستگی در سه زاویه مختلف قرارگیری آبشکن نسبت به ساحل مجاور، در درصد استغراق¬های مختلف و سه عدد فرود جریان نشان¬دهنده افزایش عمق ماکزیمم آبشستگی در لبه بالا دست آبشکن¬ها با افزایش عدد فرود و کاهش درصد استغراق است. همچنین به¬دلیل تاثیر آبشکن¬های سری، عمق ماکزیمم آبشستگی در آبشکن سوم کمتر از آبشکن دوم، و آبشکن دوم کمتر از آبشکن اول است. با کاهش عدد فرود و افزایش درصد استغراق آبشکن¬ها، تاثیر آبشکن¬های سری کمتر شده و آبشکن¬ها تقریبا به صورت مجزا عمل می¬نمایند. محل شروع رسوب¬گذاری و مقدار آن با تغییر عدد فرود جریان، درصد استغراق آّبشکن¬ها و زاویه قرارگیری آن نسبت به ساحل مجاور تغییر می¬کند که در این تحقیق به بررسی و مقایسه این تغییرات پرداخته می¬شود. آزمایش الگوی جریان اطراف آبشکن جاذب، در شرایط آستانه حرکت و در درصد استغراق 50 درصد انجام شد که با بررسی جهت و مقدار سرعت جریان سه¬بعدی و تنش برشی بستر در جلوی بال آبشکن¬ها و محدوده¬ی بین آبشکن¬ها پیش¬بینی قابل قبولی از آبشستگی در پیرامون آبشکن¬های سرسپری بدست می¬آید.

واژه‌های کلیدی: آبشستگی، آبشکن‌های سرسپری سری، عدد فرود، درصد استغراق، الگوی جریان

متن کامل [PDF 2100 kb]   (4385 دریافت)