دوره 23، شماره 4 - ( 1402 )                   جلد 23 شماره 4 صفحات 197-189 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Farazmandfar R, Hooshmand Aini A, Falahatkar Gashti M. Experimental Study of the Effect of nano-silica on the Mechanical Properties and Durability of Self-compacting Concrete Placed in Chloride Environments. MCEJ 2023; 23 (4) :189-197
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-67383-fa.html
فرازمندفر رضا، هوشمند آیینی علی، فلاحتکار گشتی محسن. بررسی آزمایشگاهی تاثیر نانوسیلیس بر خصوصیات مکانیکی و دوام بتن خودتراکم قرار گرفته در محیط های کلریدی. مهندسی عمران مدرس. 1402; 23 (4) :189-197

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-67383-fa.html


1- موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی، رشت، ایران ، rfarazmandfar@gmail.com
2- دانشگاه آزاد واحد رودبار گیلان
3- موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی، رشت، ایران
چکیده:   (974 مشاهده)
بتن خود تراکم به دلیل ویژگی های برجسته اش مانند خواص مکانیکی و دوام برتر شناخته شده است. خوردگی میلگرد در اثر نفوذ یون های کلرید در عناصر بتن مسلح از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابراین این موضوع در بتن خود تراکم باید بررسی شود. از مواد پوزولانی می توان در بتن خود تراکم برای افزایش مقاومت بتن در برابر نفوذ یون کلر استفاده کرد. در این تحقیق اثرات مواد پوزولانی شامل میکرو سیلیس، نانو سیلیس، خاکستر بادی، خاکستر پوسته برنج و همچنین پودر سنگ آهک بر خصوصیات مکانیکی و دوام بتن خود متراکم قرار داده شده در محیط کلرید بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که نانو سیلیس ویژگی های مکانیکی و دوام بتن خود متراکم را افزایش می دهد. علاوه بر این، بتن خود تراکم حاوی ترکیبی از نانو سیلیس و مواد پوزولانی دارای خواص بهتری نسبت به نمونه حاوی نانو سیلیس است.
متن کامل [PDF 1004 kb]   (258 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل (کامل) | موضوع مقاله: مهندسی عمران و سازه
دریافت: 1401/11/19 | پذیرش: 1402/4/3 | انتشار: 1402/7/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.