دوره 17، شماره 4 - ( 1396 )                   جلد 17 شماره 4 صفحات 88-77 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Roohi P, Fatehifar E, Alizadeh R. Modeling and optimization of fast degradation of contaminated soil with 2-methylpropane-2-thiol by modified Fenton process. MCEJ 2017; 17 (4) :77-88
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-3531-fa.html
روحی پژمان، فاتحی فر اسماعیل، علیزاده رضا. مدل سازی و بهینه سازی حذف سریع 2-متیل پروپان-2-تیول از خاک آلوده با استفاده از روش فنتون اصلاح شده. مهندسی عمران مدرس. 1396; 17 (4) :77-88

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-3531-fa.html


1- پژوهشگر مرکز تحقیقات محیط زیست دانشگاه صنعتی سهند تبریز
2- استاد دانشگاه صنعتی سهند تبریز و رئیس مرکز تحقیقات مهندسی محیط زیست
3- رییس دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی سهند تبریز
چکیده:   (8206 مشاهده)
در این تحقیق، از روش فنتون اصلاح شده برای رفع آلودگی خاک آلوده به 2-متیل پروپان-2-تیول استفاده شده است. روش طراحی ترکیب مرکزی به‌منظور بررسی اثرات فاکتورهای مورد بررسی مشتمل بر غلظت اولیه پراکسید هیدروژن (w/v%)، نسبت وزنی FeSO4 به خاک (w/w) و نسبت زمان هم‌زدن مخلوط به کل زمان رفع آلودگی (%) و برهم کنش میان آنها مورد استفاده قرار گرفت.
تحلیل واریانس و آنالیز پارتو نتایج آزمایش‌ها نشان داد که با غلظت اولیه 64690 جزء در میلیون جزء آلودگی به ترتیب فاکتورهای نسبت زمان هم زدن مخلوط به کل زمان رفع آلودگی، غلظت اولیه پراکسید هیدروژن و نسبت وزنی FeSO4 به خاک بر میزان رفع آلودگی خاک آلوده به 2-متیل پروپان-2-تیول موثر هستند. همچنین برهم کنش فاکتورهای غلظت اولیه پراکسید هیدروژن و نسبت وزنی FeSO4 به خاک بر نتایج رفع آلودگی موثر شناخته شد.
مقدار P برای فقدان برازش (062/0) ناشی از تحلیل واریانس نشان داد که مدل پیشنهاد شده به خوبی می‌تواند نتیجه اثر فاکتورها بر آلودگی‌زدایی را با دقت خوبی پیش‌بینی نماید (%12/95=R2).
علاوه بر این، شرایط بهینه پیشنهاد شده برای حداکثر بازدهی رفع آلودگی 2-متیل پروپان-2-تیول نشان داد که برای حصول چنین شرایطی باید فاز دوغابی تا حد ممکن مخلوط گردد و یک مقدار بهینه از غلظت پراکسید هیدروژن و سولفات آهن(II) در بازه آزمایشگاهی مورد نظر بکار گرفته شود.
با استفاده از روش ترکیب مرکزی برای حداکثر بازدهی آلودگی‌زدایی مقدار 084/94 درصد پیش‌بینی شد که انطباق خوبی با نتیجه آزمایش در شرایط بهینه دارد (412/94 درصد).
متن کامل [PDF 1250 kb]   (5699 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله اصلی | موضوع مقاله: محیط زیست
دریافت: 1395/3/15 | پذیرش: 1395/7/19 | انتشار: 1396/8/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.