دوره 18، شماره 6 - ( 1397 )                   جلد 18 شماره 6 صفحات 50-39 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

جعفری فاطمه، صالحی نیشابوری علی اکبر. مطالعه عددی پارامترهای موثر بر استهلاک انرژی در پرش هیدرولیکی مستغرق همراه با بلوکهای میانی حوضچه آرامش. مهندسی عمران مدرس. 1397; 18 (6) :39-50

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-32725-fa.html


چکیده:   (5105 مشاهده)
یکی از راهکارهای موثر برای استهلاک انرژی پاییندست سازههای هیدرولیکی مانند سرریزها، تنداب ها و دریچه ها، پرش هیدرولیکی است.
از جمله سازههای استهلاک انرژی، بلوک های آرام کننده ) Baffle blocks ( است که در قسمت میانی حوضچه به منظور اتلاف انرژی به صورت
متمرکز کار گذاشته میشود و عملکرد آن بلوکها در حالت پرش هیدرولیکی مستغرق متفاوت از پرش هیدرولیکی آزاد است؛ به طوری که
در پرش هیدرولیکی مستغرق همراه با بلوک، جریان میتواند تنها به صورت دو نوع رژیم اتفاق بیافتد؛ جریان منحرف شده به سطح
(Deflected Surface Jet) یا بطور مختصر رژیم ) DSJ ( و یا به صورت جت دیواره ای دوباره متصل شونده (Reattaching Wall Jet) یا بطور مختصر
رژیم ) RWJ (. در این مقاله به بررسی تاثیر پارامترهای فاصله بلوکها از دریچه، ارتفاع بلوکها، شکل بلوکها و عدد فرود جت ورودی بر
روی استهلاک انرژی ناشی از بلوکها پرداخته شده است. بدین منظور از نرمافزار فلوئنت برای شبیهسازی جریان استفاده شده است. میدان
محاسباتی با استفاده از شبکه منشوری گسسته شده است. برای دقت بیشتر از مدل آشفتگی هفت معادلهای RSM استفاده شد که در
درستی آزمایی نتایج بهتری تولید کرد. در مجوع 05 مدل برای مقادیر مختلف پارامترهای فوق طراحی و اجرا شد و درصد استهلاک انرژی
تحت شرایط مختلف به دست آمد. نتایج بیانگر این است که عدد فرود مقطع بازشدگی دریچه مهم ترین عامل در استهلاک انرژی به شمار
میآید. همچنین دیده شد با کم شدن فاصله بلوکها از دریچه ورودی، درصد استهلاک انرژی زیاد میشود؛ مشروط به اینکه شرایط
هیدرولیکی و هندسی منجر به ایجاد رژیم DSJ شوند.
متن کامل [PDF 1089 kb]   (1318 دریافت)    
موضوع مقاله: زلزله
دریافت: 1398/2/17 | پذیرش: 1398/2/17 | انتشار: 1398/2/17

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.