دوره 20، شماره 2 - ( 1399 )                   جلد 20 شماره 2 صفحات 145-135 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghasemzadeh Mosavinejad S H, kazemi rad S. Protective property of gamma and neutron beams in concrete using barite and graphite powders. MCEJ 2020; 20 (2) :135-145
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-30384-fa.html
قاسم زاده موسوی نژاد سید حسین، کاظمی راد سمیرا. ویژگی حفاظتی پرتوهای گاما و نوترون در بتن با استفاده از پودرهای باریت و گرافیت. مهندسی عمران مدرس. 1399; 20 (2) :135-145

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-30384-fa.html


1- استادیار مهندسی سازه، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان ، h.mosavi@guilan.ac.ir
2- دانشجوی ارشد سازه، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان
چکیده:   (2154 مشاهده)
 در این پژوهش ضریب تضعیف خطی پرتو گاما و سطح مقطع پراکندگی پرتو نوترون دو سری از نمونه‌های بتنی حاوی پودر باریت به عنوان جایگزینی از ماسه با و بدون پودر گرافیت تحت اشعه گاما با چشمهCs-137  و آشکارساز NaI (Tl) و تحت پرتو نوترون با چشمهAm-Be 241  و آشکارساز BF3 بررسی شد. مقاومت فشاری، مقاومت کششی و سرعت پالس اولتراسونیک نیز تعیین شد. تمام نمونه‌های بتن، به جز نمونه‌های کنترل، با مقدار 400 کیلوگرم در متر مکعب سیمان و نسبت آب به سیمان4/0 با جایگزینی 10 درصد میکروسیلیس در دو سری ساخته شده‌اند. در سری اول، پودر باریت با جایگزینی 10، 25، 50، 75 و 100 درصد جایگزین ماسه شد و در مرحله دوم، 10 درصد پودر گرافیت به نمونه‌های حاوی پودر‌های مختلف پودر باریت اضافه شده  است. نتیجه این پژوهش نشان داد که یک نمونه حاوی 10٪ پودر باریت به اضافه 10٪ پودر گرافیت می‌تواند به عنوان یک مقدار مطلوب برای بتن حفاظت شده در برابر اشعه های گاما و نوترون باشد.

 
واژه‌های کلیدی: گاما، نوترون، ضریب تضعیف خطی، بتن، حفاظت
متن کامل [PDF 422 kb]   (3366 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل (کامل) | موضوع مقاله: مهندسی عمران و سازه
دریافت: 1397/11/23 | پذیرش: 1398/10/10 | انتشار: 1399/3/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.