دوره 12، شماره 2 - ( 1391 )                   جلد 12 شماره 2 صفحات 83-71 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
sasani M, Yazdani M. Numerical simulation of frictional behavior of strike slip North Tabriz fault using finite element method. MCEJ 2012; 12 (2) :71-83
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-2830-fa.html
ساسانی محمد، یزدانی محمود. شبیه سازی عددی رفتار اصطکاکی گسل امتدادلغز شمال تبریز با استفاده از روش المان محدود. مهندسی عمران مدرس. 1391; 12 (2) :71-83

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-2830-fa.html

شبیه سازی عددی رفتار اصطکاکی گسل امتدادلغز شمال تبریز با استفاده از روش المان محدود
محمد ساسانی1 ، محمود یزدانی* 2
1- کرج- فاز 4 مهرشهر خیابان 525 غربی پلاک 63
2- تهران، بزرگراه جلال آل احمد، پل نصر، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی، گروه خاک و پی
چکیده:   (5959 مشاهده)
در این مقاله با استفاده از روش المان محدود، مدلی عددی از گسل امتدادلغز شمال تبریز ارائه شده است. جهت بررسی رفتار اصطکاکی گسل ، مدل رفتاری ضعیف شدگی با لغزش (slip weakening)، به گسل اعمال می شود. این مدل بر مبنای مکانیزم ناپایداری چسب-لغز رفتار می کند. مدلسازی گسل بر مبنای روابط المان محدود و با نرم افزار ABAQUS به صورت سه بعدی انجام یافته که در آن گسل به صورت صفحه ای از تماس دو ناحیه الاستیک تشکیل شده است. در این مدل، تنها بخش جامد فوقانی پوسته مدل شده و از انحنای پوسته و اثر توپوگرافی صرف نظر شده است. گسل در قالب المان های تماسی دو بعدی قائم در مدل سازی وارد شده است. نتایج مدل سازی با معیارهای زمین شناسی مانند سرعت پوسته و نرخ جابجایی در صفحه گسل ، مقایسه گردیده که همگرایی مناسبی بین نتایج و معیارهای صحت سنجی مشاهده می شود. برای اصطکاک گسل، نتایج با دو ضریب اصطکاکی مختلف، با نرخ جابجایی ایستگاه های GPSمقایسه شده که همگرایی در ضریب اصطکاک استاتیکی 1/0 مشهود تر است.
واژه‌های کلیدی: المان محدود، مدلسازی سه بعدی گسل، چسب-لغز، گسل شمال تبریز
متن کامل [PDF 17557 kb]   (6771 دریافت)    

دریافت: 1390/7/5 | پذیرش: 1390/12/20 | انتشار: 1391/4/13
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.