دوره 18، شماره 1 - ( 1397 )                   جلد 18 شماره 1 صفحات 112-101 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

khaleghi M. Improving strength and physical properties of sand by biological method. MCEJ 2018; 18 (1) :101-112
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-16949-fa.html
خالقی مرتضی، روشن ضمیر محمد علی. بهبود خواص مقاومتی و نفوذپذیری ماسه‌بادی‌ به روش بیولوژیکی. مهندسی عمران مدرس. 1397; 18 (1) :101-112

URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-16949-fa.html


1- دانشگاه صنعتی اصفهان
2- دانشکده مهندسی عمران
چکیده:   (5098 مشاهده)
امروزه با توجه به رشد جمعیت و لزوم توسعه ساخت و ساز در زمین‌های حاشیه‌ای و نامرغوب بکارگیری روش‌های کارآمد و اقتصادی جهت اصلاح خاک از جمله مباحث مهم و مورد نیاز در مهندسی ژئوتکنیک می‌باشد. در همین راستار روش‌های بهسازی زیادی در دنیا در حال اجرا می‌باشند البته هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارا می‌باشند که یکی از عمده‌ترین معایب در برخی روش‌های موجود عدم سازگاری آنها با محیط‌زیست می‌باشد. روش بهسازی بیولوژیکی روشی خلاقانه، نوین و سازگار با محیط‌زیست می‌باشد که با استفاده از میکروارگانیسم‌ها و فرآیندهای بیوشیمیایی منجر به تشکیل کربنات کلسیم می‌گردد. این رسوب باعث چسپیدن ذرات خاک به‌یکدیگر می‌شود و خواص مقاومتی و فیزیکی خاک را بهبود می‌بخشد. در این پژوهش عملکرد کشت مختلط در برابر کشت منفرد میکروارگانیسم‌ها در افزایش مقاومت تک‌محوری و کاهش نفوذپذیری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشات تک‌محوری نشان داد که مقاومت تک‌محوری خاک بهسازی‌شده توسط کشت منفرد و مختلط به ترتیب 7/527 کیلوپاسکال و 8/771 کیلوپاسکال می‌باشد که نسبت به مقاومت خاک بهسازی‌نشده افزایش چشمگیری یافته‌است. نتایج آزمایش نفوذپذیری بار افتان نشان داد که نفوذپذیری خاک بهسازی‌شده نسبت به خاک بهسازی‌نشده کاهش چشمگیری داشته‌است. در مجموع عملکرد کشت مختلط در مقایسه با کشت منفرد مطلوب‌تر بوده و منجر به افزایش مقاومت و کاهش نفوذپذیری قابل توجهی گردیده‌است.
متن کامل [PDF 920 kb]   (2649 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله اصلی | موضوع مقاله: زلزله
دریافت: 1395/10/15 | پذیرش: 1396/6/27 | انتشار: 1397/3/2

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.