جستجو در:
دوره 18، شماره 3 - ( 1397 )
جلد 18 شماره 3 صفحات 179-169 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Assessment of Local Scour at Bridge Piers in Cohesive Soils. MCEJ 2018; 18 (3) :169-179
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-15453-fa.html
URL: http://mcej.modares.ac.ir/article-16-15453-fa.html
زمردیان سید محمد علی، غفاری حمیده. بررسی آبشستگی موضعی پایه پل در خاک چسبنده. مهندسی عمران مدرس. 1397; 18 (3) :169-179
1- دانشیاردانشگاه شیراز
2- دانشگاه شیراز
2- دانشگاه شیراز
چکیده: (3903 مشاهده)
از دلایل اصلی تخریب پل‌ها آبشستگی موضعی اطراف پایه می‌باشد که با گذشت زمان و عدم کنترل آن پایداری سازه را به مخاطره می‌اندازد. تاکنون محققین بسیاری آبشستگی موضعی اطراف پایه‌های پل را موردبررسی قرار داده‌اند و روش‌های مناسبی در جهت کنترل و کاهش آبشستگی ارائه داده‌اند که شامل روش‌های اصلاح الگوی جریان در این نواحی و همچنین روش‌های مقاوم‌سازی بستر می‌باشد. در این پژوهش به بررسی آبشستگی موضعی پایه پل در خاک‌های چسبنده پرداخته‌شده است و استفاده از خاک چسبنده رسی از نوع رس بنتونیت به‌صورت اختلاط با خاک بستر، به‌عنوان راهکاری در جهت مقاوم‌سازی بستر در برابر تنش‌های واردشده و کنترل آبشستگی مورد بررسی قرارگرفته است. اهداف دنبال شده در این پژوهش شامل تعیین بهترین شرایط تراکمی (میزان رطوبت و درجه تراکم)، میزان بهینه رس مورد استفاده و همچنین تأثیر مقاومت برشی بستر در میزان آبشستگی می‌باشد. نتایج نشان داد که استفاده از 10 درصد رس بنتونیت به‌صورت اختلاط با خاک ماسه‌ای بستر در درجه تراکم 90 درصد و رطوبت بهینه تراکم، باعث کاهش آبشستگی به میزان 100 درصد نسبت به نمونه شاهد می‌شود. همچنین نتایج نشان داد که رس بنتونیت تأثیر بیشتری در کاهش آبشستگی نسبت به رس کائولین دارد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |